Schokkende waargebeurde dramafilm van Squid Game-regisseur is een verborgen Netflix-parel

Films
woensdag, 29 mei 2024 om 20:30
vftgmpuyrar3lucynxut3oopchl
Toen ik deze film Silenced voor het eerst zag ging dat gepaard met nogal wat emoties en stemmingen. Totale ongeloof...woede...onrecht...furieus en een algehele what the f*ck? Dat dit heeft kunnen plaatsvinden! Dit is echt een verborgen film op Netflix. Wil je hem zien? Je moet er wel iets voor doen. Je leest verderop, hoe.
Silenced is het op waarheid gebaseerde verhaal over de Gwangju Inhwa School in Zuid-Korea. Een school voor doven en slechthorenden, waar hele jonge kinderen jarenlang lichamelijk gemolesteerd en seksueel misbruikt werden door leraren en directie. Het begint als de nieuwe leraar Kang In-Ho wordt aangenomen op deze school. Velen zullen deze acteur Gong Yoo wel herkennen van Train To Busan, waar hij die vader was.
Na een korte tijd werkzaam te zijn, ziet hij diverse dingen gebeuren die echt niet door de beugel kunnen. Als hij door omstandigheden één van de misbruikte leerlingen (een meisje) naar het ziekenhuis brengt, vertelt zij wat er gaande is op deze school. Dit is dan het begin van een behoorlijk schokkende beerput die opengetrokken wordt.
Deze nieuwe leraar komt in contact met Seo Yoo-jin, een dame die strijdt voor mensenrechten. Samen trachten zij alles wat gaande is naar buiten te brengen en willen zij dat de mensen die erachter zitten terechtgesteld worden in de rechtbank. Dat gaat alleen allemaal niet zo makkelijk, gezien zij tegengewerkt worden door allerlei mensen en instanties.
Onder meer de politie, die het liever in de bekende doofpot stopt. Ik heb twee uur lang vol ongeloof en woede zitten kijken naar wat er zich daar afgespeeld heeft. De film is gebaseerd op een boek, wat deels fictief is, maar wat zich afgespeeld heeft onder de leraren, het misbruik van de kinderen, het naar buiten brengen, is allemaal waargebeurd.
De film kiest op diverse punten, zoals het tonen van wat er gebeurde en de uiteindelijke uitkomst, niet altijd de makkelijkste weg. Er zitten ook een aantal scènes in die behoorlijk ver gaan in het tonen van wat er zich daar afspeelde. Onder andere een jongen die tergend lang herhaaldelijk geslagen wordt en zeker ook één andere scène waar je in de westerse filmwereld never nooit niet mee weg komt.
Een cultuurverschil met wat wel en niet kan en (afgezien van het onderwerp) ook weer een reden waarom Aziatische films vaak interessant en gedurfd kunnen zijn. Daarbij kan ik alleen maar gissen dat het bewust de bedoeling is geweest van de regisseur om mensen te shockeren. In die zin, om juist in beeld te brengen en aan te tonen wat daar gebeurde. Immers, een beeld zegt meer dan duizend woorden.
Je moet overigens als acteur ook maar serieus de ballen hebben om zo'n smeerlap te spelen welke in deze film zitten, het vergt ongetwijfeld wat van je. Daarnaast heb je ook nog die getergde kinderen die stuk voor stuk allemaal erg goed zijn. Daarvoor geldt ook, je moet het maar kunnen als kindacteur. Zo'n film, zo'n onderwerp, je zo laten behandelen en dan nog zo sterk overkomen.
Mensen die bekend zijn met Koreaanse films zullen weten dat zij er niet vies van zijn om emoties en melodrama aardig dik aan te kunnen zetten. Hoewel de film zich daarvoor aardig leent, moet ik zeggen dat dat in deze film alleszins meeviel en dat ze hier eerder kozen om dat juist wat minder aan te dikken dan je soms zou verwachten. Het is echter wel een film die zwaar inspeelt op je gemoedstoestand en waarbij je twee uur lang heen en weer geslingerd wordt van complete woede, tot pure ongeloof en alles wat daartussen zit. Natuurlijk is het een film en natuurlijk wordt er op diverse vlakken gekozen om de kijker een bepaalde kant op te duwen.
Maar goed, vrijwel elke film doet dat wel en daarbij, als je de ballen hebt om bepaalde dingen te tonen wat ze hier doen en als het je lukt om een kijker zo mee te laten leven en zo boos te krijgen, dan ben je heel dik geslaagd. Regisseur Hwang Dong-hyuk heeft hier dan ook echt een ijzersterke film afgeleverd. Deze regisseur zou een aantal jaar na deze film ook verantwoordelijk zijn voor één van de best bekeken series op Netflix ooit, namelijk de serie Squid Game, die hij zowel geschreven als geregisseerd heeft.
Silenced was in 2011 één van de succesvolste films in Korea. De film, die vertelt wat er gebeurd was en ook de daadwerkelijke uitkomst van wat er zich echt afgespeeld heeft, heeft destijds een enorme publieke oproer en nationale woede gegenereerd. Dat had zodanig veel impact dat, puur door deze film, er een officiële wet aangepast is die nu zegt dat sexcrimes tegen kinderen en gehandicapten niet langer kunnen verjaren. Dit hebben ze de 'Dogani wet' genoemd. Dogani is namelijk de Koreaanse naam van deze film. Er zijn destijds zelfs een aantal zaken opnieuw heropend hierdoor.
Niet alleen heeft deze film dus heel wat los gemaakt en is het ook een hele belangrijke gebleken, maar Silenced is ook echt een goede film, eentje die zeker aan te raden is en eentje die nog wel even blijft hangen.
Zoals aangegeven is dit een echt verborgen film op Netflix. Hij is namelijk niet zomaar te vinden, je moet er wel wat voor doen. Hoe dan? Je moet je taalinstellingen veranderen van Nederlands naar Engels. Je kan dan niet alleen deze film zien, maar hebt dan ineens toegang tot een ruime 1100 andere films en series die met je standaardinstellingen verborgen zijn. Weliswaar het meeste anderstalig met Engelse ondertiteling, maar er zitten beslist wat mooie dingen tussen. Waaronder dus deze film, wat zich met recht echt een verborgen parel kan noemen. Dus als je graag een Koreaanse film kijkt en je kan dat prima met Engelse ondertiteling, dan is deze Silenced enorm aan te bevelen.
In je Netflix account ga je naar je profiel toe, dan 'profiel beheren', vervolgens naar taal en deze op Engels selecteren. Dan heb je ineens extra toegang tot deze film en vele anderen.
Genoten van het artikel? Trakteer ons op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen via Facebook, Twitter en Instagram!