Recensie: 'Poor Things' - Een fenomenale Emma Stone

Films
dinsdag, 20 februari 2024 om 9:56
bzonofvx7ygppibddztgcrv6v5r
Poor Things is een zwarte komedie, een sprookje, een fantasiefilm en een sci-fi film, allemaal in één en Poor Things is ook nog eens meesterlijk briljant. Als je wel eens een film van regisseur Yorgos Lanthimos hebt gezien, dan weet je dat je op z'n minst iets bijzonders gaat krijgen. Zo ook met deze film, een Frankenstein-achtig verhaal, gebaseerd op een boek van Alasdair Gray.
Poor Things gaat over Bella Baxter. Een jonge vrouw wie opnieuw tot leven gereanimeerd is en de hersenen geïmplanteerd heeft gekregen van een baby. De hersenen van haar eigen ongeboren baby welteverstaan. Verantwoordelijk hiervoor is wetenschapper Godwin Baxter, liefkozend God genoemd door Bella. Hij is tevens haar opvoeder en vaderfiguur, bij wie ze inwoont. Godwin, wie hier een soort van Dr. Frankenstein is, met een gezicht welke ruzie lijkt te hebben gehad met een grasmaaier, wordt gestalte gegeven door een erg leuke Willem Dafoe.
Met de hersenen die Bella toebedeeld heeft gekregen, begint haar leven in feite als baby, maar dan in een volwassen lichaam. Ze moet leren eten, leren praten, leren communiceren, leren bewegen. Ze moet in feite alles van begin af aan leren. We volgen haar terwijl zij 'opgroeit' en zij zich stukje bij beetje steeds verder ontwikkeld. Deze ontwikkeling wordt vastgelegd door een ene Max McCandles, een student ingehuurd door Godwin, wie verliefd wordt op haar. Bella begint zich echter opgesloten te voelen in het huis van God en wil de wereld ontdekken en 'op avontuur gaan', zoals ze zelf zegt. Enter Duncan Wedderburn, een echt sublieme rol van een heerlijk gluiperige Mark Ruffalo. Hij overtuigt haar om met hem mee te gaan op avontuur en zo de wereld te gaan zien. Heel veel meer zou je eigenlijk niet moeten weten, maar ga de film zelf ontdekken. Laat jezelf verrassen en vooral meevoeren in de bijzondere wereld van Bella Baxter.
De wereld waarin Bella tot leven is gekomen is een Victoriaans London, maar dan een beetje anders. Het is een oude London herbewerkt met wat fantasie elementen. Haar huis, wat meer lijkt op een aantal schilderijen die tot leven zijn gekomen, ziet er ook echt prachtig uit. Maar het is uiteraard niet alleen haar woning en London, want alles is 'anders' in de wereld waar Bella opgroeit. De plekken, steden en landen waar Bella in terecht komt voelen en ogen elke keer uniek, maar voelen wel als één geheel. Victoriaans, fantasie, sprookjesachtig, surrealistisch en Steampunk zijn elementen die snel aangehaald zullen worden voor wat betreft het uiterlijk van de film. Ook lijkt regelmatig dat er wat Salvador Dali inspiratie opgedaan is. Poor Things is visueel gezien volstrekt uniek, origineel en elk moment een lust voor het oog. Bij momenten is het pure oogporno.
Wat Poor Things voornamelijk draagt en uniek maakt, is Emma Stone als Bella. De ontwikkeling vanaf het moment dat zij tot leven komt met haar infantiele brein is echt fantastisch. Haar motoriek, het leren praten, haar omgang met mensen en het leren kennen van de wereld, vordert gedurende de film steeds verder en zo wordt Bella meesterlijk tot leven gebracht door Emma Stone. Zij zet hier een werkelijk fenomenale en originele rol neer. Haar ontdekkingsreis naar o.a. de wereld, seks, andere mensen en de ontplooiing van haar geest is niet alleen leuk en soms bijzonder grappig, maar ook altijd fascinerend. Haar ongeremde simpliciteit is bijna jaloersmakend. Haar kinderlijke relativeringsvermogen van de wereld om haar heen is aandoenlijk, maar vol waarheid. Het is echter met name de totale onbevangenheid van Bella wat bijna betoverend werkt en waarmee zij je compleet verovert.
De film is genomineerd voor 11 Oscars, waaronder Emma Stone. De zogezegde strijd voor beste actrice zal dit jaar gaan tussen Lilly Gladstone (Killers of the Flower Moon) en haar. Gladstone heeft echt wel een goeie rol neergezet en momenteel lijkt het kwartje ook iets meer haar kant op te vallen. Dat zal wellicht mede vanwege vrouw van kleur, indigenous en diversiteit zijn, maar het is toch echt Emma Stone die het meer dan dubbel en dwars verdient. Haar rol is veel gedurfder, meer uitgesproken, origineler en geheel uniek. Wie weet zal het kwartje toch nog de andere kant op gaan vallen.
Poor Things is mooi, grappig, visueel prachtig en net als Emma Stone's Bella, uniek en origineel. Het gaat niet gebeuren, maar wat mij betreft zou deze film een clean sweep mogen krijgen bij de Oscars dit jaar. Hoe dan ook, Poor Things is een geweldige ervaring. Kijk hem als het kan, op het grote doek!
Cijfer: 9/10
Genoten van het artikel? Trakteer ons op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen via Facebook, Twitter en Instagram!