Recensie: 'Kingdom of the Planet of the Apes' - Een passende heropleving van de franchise

Films
vrijdag, 10 mei 2024 om 16:00
kingdom1
Het is haast ongelooflijk dat er al zeven jaar zijn verstreken sinds War for the Planet of the Apes in de bioscopen verscheen en daarmee de moderne Apes-trilogie afsloot, een trilogie die de franchise heeft gedefinieerd zoals we die nu kennen. Wat Matt Reeves heeft bereikt met de laatste twee films in die reeks was, en blijft, ongeëvenaard. Zulke grootschalige blockbusterfilms, laat staan vervolgfilms, met zoveel tact en overweldigende intensiteit, krijgen we zelden te zien. War had heel goed het einde kunnen zijn, en niemand zou hebben geklaagd.
Toch bleef zelfs tot in de laatste momenten van Caesar en tijdens de aftiteling de suggestie van meer verhalen hangen als een dichte mist; een mist die al bijna een decennium boven een geduldig publiek hing, totdat Wes Ball kwam en deze verdreef. Kingdom of the Planet of the Apes zal je waarschijnlijk op de een of andere manier verrassen. Deze film is niet van Matt Reeves, en ook niets zoals de eerste film in de trilogie, Rise of the Planet of the Apes. Ball begreep dat er een andere benadering nodig was, en naar zijn krediet is dat zeker het geval. Niet zo anders dat het misplaatst aanvoelt, maar de verschillen in visie en toon onderscheiden deze film meteen van de rest. Kingdom is een geheel nieuwe wereld.
Ball besefte ook dat het volledig afscheid nemen van Caesar een vergissing zou zijn, en dus blijft zijn geest nog steeds zwaar voelbaar in deze voortzetting, ondanks dat deze zich "vele generaties" na het einde van War afspeelt. In de tussenliggende tijd hebben mensen en apen in feite van plaats geruild; mensen, die zijn gedecimeerd door hetzelfde virus dat de primaten verheerlijkte, spreken niet meer. In hun plaats staan nu apen, die bovenaan de voedselketen staan als heersers over een veel groenere, minder gecontroleerde planeet.
Caesars naam weerklinkt nog steeds aan beide zijden van het conflict in de film, dat langzaam wordt onthuld. De manier waarop Ball het publiek laat kennismaken met de nieuwe wereld via de personages is prachtig verteld; we ontdekken plaatsen, bedreigingen en gebeurtenissen zoals onze protagonisten dat doen, en dit zorgt voor een diep meeslepende ervaring.
Ball gebruikt dit gevoel van het onbekende ook in zijn voordeel met de visuele effecten, waarbij de camera door scènes heen wordt geleid naar een uiteindelijke explosie van verbazingwekkende schaal op meerdere momenten. Zijn herintroductie van de planeet aarde voelt buitenaards op de meest opwindende manier. Echt, als je één ding uit deze film moet halen tegen de tijd dat de aftiteling rolt, laat het dan zijn dat Wes Ball de juiste man voor de job is. Als er in de toekomst vervolgfilms worden verwacht (en deze film doet niets om dat tegen te spreken), is er absoluut geen reden waarom hij niet de leiding zou moeten behouden. Dit is een opvallend debuut in de franchise voor hem.
Hoewel het zeker helpt dat de speciale effecten van de film geavanceerd zijn. Op dit punt slaat men een dood paard (of aap, zo je wilt), maar de Apes-franchise verdient al lang een prijs voor speciale effecten, en niet alleen is Kingdom niet anders, maar het maakt misschien wel het beste geval van allemaal. Naast het grootschalige werk van Ball ziet de film er gewoon prachtig uit. Het niveau van detail is verbazingwekkend, vooral in close-up interacties waar individuele haren bewegen naar de steeds veranderende wil van de wind, en gezichtskenmerken natuurlijk trillen en stoten, ongestoord door de geesten van hun gastheren.
Dit is een van de grootste, meest consistente prestaties in de geschiedenis van visuele effecten, en één blik op het budget van 160 miljoen dollar vertelt je dat het niet alleen om het geld gaat; er zijn genoeg duurdere films die er een stuk slechter uitzien. De mensen achter Kingdom, net als bij de Apes-films ervoor, weten gewoon hoe ze hiermee moeten omgaan.
Het grootste struikelblok van de film ligt bij het verhaal. Het lijkt alsof er niets essentieels aan dit verhaal is. Hoewel alle elementen logisch zijn en de film ze doelgericht presenteert, wat de brede thematiek goed dient, voelt het eindresultaat toch een beetje teleurstellend aan. De puzzelstukjes vallen precies op hun plek zoals bedoeld, maar het totaalplaatje laat iets te wensen over.
Het is bewonderenswaardig lastig om het niveau van War en Dawn te evenaren, en de nieuwe personages (waarvoor lof voor de uitstekende cast) zijn intrigerend genoeg om verdere verkenning te rechtvaardigen. Toch blijft er een gevoel van onvolledigheid hangen. Misschien zal een vervolg oppakken waar deze film eindigt en de leemtes aanvullen, maar zelfs dan blijft de vraag wat dat betekent voor Kingdom? Niet veel, als we kijken naar de retrospectieve aanpak van de problemen waarmee dit verhaal worstelt door te blijven steken in oppervlakkige oplossingen.
Desalniettemin verstikt dit de film niet in zijn geheel, en alles overwogen is Kingdom of the Planet of the Apes precies wat het moet zijn. Het is een zelfverzekerd opgezette heropleving van de franchise, die zowel respectvol naar het verleden kijkt als vooruitstrevend is. Hoewel het niet kan tippen aan de vorige twee Apes-films, is Kingdom een waardige aanvulling op misschien wel de meest consistente filmreeks die momenteel wordt voortgezet. Het is een uitstekende ervaring voor een zomeravond in de bioscoop, en een film die de tand des tijds zou moeten doorstaan en over een paar jaar een plekje in je kast verdient.
Kingdom of the Planet of the Apes draait nu in de bioscoop. Bekijk hieronder de officiële trailer.
★★★★☆
Deze recensie is geschreven door Lane Mills namens Screenvice.com. Trakteer ons op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen via Facebook, Twitter en Instagram!