Review: 'Metal Gear Solid: Master Collection Vol. 1' – Ondanks alles nog steeds een geweldige serie

De AI-kolonel uit deel twee bijvoorbeeld, die toch al enige tijd geleden op het idee kwam om volautomatisch het internet te censureren, blijft tot de verbeelding spreken. En het is dit verhaal dat deze serie zo tijdloos maakt, en nog steeds de nodige aandacht blijft trekken.

Dat Konami goed weet wat ze in huis hebben, dat blijkt uit de eindeloze serie remakes en compilages die ze maar uit blijven spugen. Er komt geen eind aan. Zo maken ze het ons in ieder geval zo gemakkelijk mogelijk om altijd iedere deel van MGS binnen handbereik te hebben. Een schrale troost voor het dramatische ontslag van Kojima en het grote gemis van een volwaardige sequel.

Dat betekent dat we ook op onze nieuwste consoles en pc over de nodige dosis MGS beschikken. De tijd dat deze serie aan de PlayStation gebonden werd, zoals tot en met deel 4 nog aan de orde was, lijkt nu voorgoed voorbij. Net zoals Tekken, die andere serie die mij toentertijd in kamp-PlayStation deed belanden, is ook MGS nu helemaal multiplatform geworden. De tijden veranderen, maar in ieder geval brengen mijn favoriete series nog steeds nieuwe content uit.

Alhoewel, nieuw. Terwijl Tekken volwaardige sequels krijgt moeten we het in het geval van MGS dus doen met eindeloze herverpakkingen van steeds maar weer hetzelfde. En het is ook echt alleen maar een herverpakking, met wat bonuscontent hier en daar, maar zonder wezenlijke verbeteringen. In deze versie krijgen we niet eens de allerlaatste versies van MGS2 en 3. Beter dan niets, zullen we maar zeggen, beter dan dan deze serie in de vergetelheid zou belanden. Maar het had meer kunnen zijn.

Het grappig is dat deze versie van MGS met een waarschuwingslabel komt, dat enigszins lijkt op het label dat gebruikt wordt voor oude Looney Tunes aflveringen:

Echt, is het zo erg? Naar welke scènes zou dit verwijzen? Het voelt bijna als een schop na op Kojima’s ontslag. Niet alleen is hij niet meer welkom, niet alleen worden er geen nieuwe MGS spellen meer gemaakt en wordt zijn naam van de verpakkingen gehaald, nu worden ook nog eens zijn kunstwerken besmeerd met gejammer dat sommige van zijn grappen nu toch echt niet meer door de beugel kunnen.

Behalve een manier om onze favoriete spellen op de nieuwste hardware te spelen – ik ben maar meteen begonnen aan mijn zoveelste rondje Metal Gear Solid 3 – is een bundel als deze natuurlijk een perfecte manier om in te stappen voor degenen die er nog niet mee bekend zijn, of een van de eerste drie delen nog niet gespeeld hebben. Mocht je na al die jaren nog steeds niet ieder stukje dialoog van deze spellen uit je hoofd kennen dan is het daar hoog tijd voor, en is deze release een uitgelezen kans.

Een belangrijke toevoeging in deze versie is de optie om zogenaamde scanlines toe te voegen, waardoor het beeld van een oude CRT tv geëmuleerd wordt. Dit is zeker aan te raden, want hierdoor ziet het toch best oude Metal Gear Solid, dat oorspronkelijk voor de eerste PlayStation uitkwam, er een stuk beter uit, en meer zoals het bedoeld was. Helaas vind ik deze optie alleen bij MGS1 en niet bij de MSX en NES spellen waar het ook zeer welkom was geweest.

Want behalve de beroemde delen een, twee en drie die de serie zo legendarisch maken vinden we in deze collectie nu ook de oudere spellen die hier aan vooraf gingen. Ditmaal niet allen de MSX spellen die reeds in eerdere bundels te vinden waren maar ook de NES versies, die niet door Kojima gemaakt zijn. Helaas zijn die wel beduidend minder goed, maar het is wel leuk dat ze erbij zitten voor de compleetheid. Het voelt een beetje alsof je rondloopt door een museum, en mocht je je echt afvragen hoe de geschiedenis van Metal Gear eruitziet dan is het leuk om de mogelijkheid te hebben dit persoonlijk te ervaren.

Voor MGS2 en 3 wordt gebruikt gemaakt van de HD Remix als basis, maar vreemd genoeg krijgen we niet de laatste versies, namelijk Substance en Subsistence. Hoe zit dat? Je zou toch denken dat als je een spel een kleine update geeft, dat die versie vanaf dan de versie is die meegeeft in bundels? Het zal toch niet zo zijn dat Konami die expres achter houdt om later weer iets ‘nieuws’ te hebben om uit te brengen? Dat zou wel heel erg zijn.

Ook Twin Snakes, de remake van de originele MGS die voor de Gamecube ontwikkeld werd, ontbreekt hier. Het PlayStation Portable spel Metal Gear Solid: Peace Walker, dat wel in de vorige compilatie aanwezig was, ontbreekt eveneens, maar dat zal waarschijnlijk in deel twee van deze collectie uitgebracht worden. Je merkt het, de serie wordt flink uitgemolken.

Wat tevens ontbreekt, en wat ik wel leuk zou hebben gevonden in een compilatie als deze is Metal Gear: Ghost Babel, het Game Boy Color spel dat in 2000 uitkwam.     

Wel bevat deze collectie allerlei bonus content in de vorm van stripboeken, karakteroverzichten en zelfs de screenplays van veel van de spellen, waarin dus alle dialoog te vinden is. Ik weet niet precies wie hier blij van zou worden, maar Konami heeft in ieder geval zijn best gedaan om het onderste uit de kan te schrapen. Zo krijgen we nu ook de verschillende versies van deze spellen uit de verschillende regio’s, en alle verschillende VR-missies die voor MGS1 zijn uitgebracht. Toch zijn die missies niet echt waar we Metal Gear Solid voor spelen. Zonder verhaal is het eigenlijk maar niets.

Al met al is deze zoveelste compilatie een leuke instap voor wie nog onbekend is met de grootsheid van deze prachtige serie, en een leuke aanwinst voor op de virtuele plank voor wie nog niet over alle delen beschikt. Voor wie ze al heeft echter, valt hier weinig nieuws te halen, en is het gevoel ook moeilijk van je af te schudden dat dit zoveel meer had kunnen zijn. Maar het is wat is, en we zullen het er mee moeten doen. Ook een minimale poort van Metal Gear Solid is nog steeds Metal Gear Solid!