Review: 'Final Fantasy VII: Rebirth' - Een verbluffende terugkeer naar de franchise

Terwijl Final Fantasy VII Remake vrij terughoudend was in het gebruik van Sephiroth, benadrukt de opening van Rebirth de allesomvattende dreiging die hij vormt voor de planeet. Het humaniseert ook Sephiroth en zijn relatie met Cloud, Tifa en het Shinra-bedrijf voor zijn onvermijdelijke ondergang.

Kort daarna wordt het gezelschap gedwongen om de eens zo schilderachtige stad Kalm te evacueren, nu Shinra zijn aanwezigheid laat gelden, waarmee een jacht op Sephiroth wordt ingezet voordat hij zijn plannen voor wereldvernietiging kan uitvoeren. Het is het soort reis dat het ontastbare gevoel van avontuur oproept dat gebruikelijk is in oudere JRPG's.

Een groot deel van dit gevoel is geworteld in de mysteries die Rebirth presenteert als onderdeel van zijn verkenning van het onbekende. De vernietiging van de Arbiters of Fate aan het einde van FFVII Remake betekent dat het verhaal hier niet langer gebonden is aan de beperkingen van het origineel.

Rebirth speelt voortdurend met je verwachtingen. Het wil dat je, net als Cloud, je herinneringen aan het originele spel in twijfel trekt terwijl het tussen bekende verhaalmomenten en het betreden van onbekend terrein heen en weer springt.

Dit wordt het best geïllustreerd door de terugkeer van Zack Fair, die lijkt te zijn ontsnapt aan zijn noodlottige ontmoeting met Shinra aan het einde van Crisis Core. Zonder te veel te verklappen, voelt de inclusie van Zack in Rebirth doordacht aan en meer dan alleen maar fan-service. Elke nieuwe scène met hem is een prikkelende hint naar de nieuwe mogelijkheden die Rebirth biedt, wat uitmondt in een bevredigende conclusie.

Rebirth is nog steeds onmiskenbaar Final Fantasy VII, maar de manier waarop het behendig de combinatie van zowel nieuwe als oude elementen in evenwicht brengt, biedt een fris en aantrekkelijk verhaal voor zowel langdurige fans als nieuwkomers.

Het spreekt voor zich dat het geen Final Fantasy zou zijn zonder enkele minigames, en Rebirth barst van de minigames. Van de op Rocket League lijkende Run Wild en de snelle schietgalerij van Pirate's Rampage, tot het bijeenbrengen van Moogles en ze teruglokken naar hun Mogstools. Rebirth zit boordevol ontelbare afleidingen die bijna altijd de moeite waard zijn.

Het valt niet mee om de uitmuntendheid van Final Fantasy VII Remake op te volgen. Rebirth slaagt hier gelukkig wel in door een ervaring te creëren die uniek aanvoelt in vergelijking met de Remake. Final Fantasy VII Rebirth is een waardige opvolger en tweede deel van wat een ongelooflijke trilogie.