Recensie: 'The Watchers' - Een behoorlijk verontrustend horror-debuut

Terwijl mensen tegenwoordig (terecht, tot op zekere hoogte) klagen dat films niet origineel of 'nieuw' meer zijn, heeft The Watchers juist kritiek gekregen omdat het precies dat levert. Het is een bijzondere, soms verwarrende visie, maar wel een échte visie.

Gebaseerd op een gelijknamige roman, volgt The Watchers Mina (Dakota Fanning) terwijl ze verstrikt raakt in een eeuwenoud verhaal van horror en mysterie, diep in een bos waar niemand zijn weg kan vinden. Er zit veel meer in dit verhaal dan in die korte samenvatting wordt gegeven, maar het zou zonde zijn om iets te verklappen; of het nu werkt voor jou of niet, de kenmerkende Shyamalan-wending is hier absurd.

Het is iets waar je even op moet kauwen, dus we komen er later op terug. Wat betreft de Shyamalan-stempel op deze film, hoewel Ishana in sommige opzichten op haar vader lijkt, weet ze zichzelf op andere gebieden te onderscheiden. Haar regie heeft een verrassende verfijning; camerabewegingen zijn opmerkelijk geduldig en onthullingen, ongeacht hun inhoud, zijn goed uitgevoerd. Op dat gebied is ze zeker een naam om in de gaten te houden.

Waar ze moeite heeft, is bij het scenario. De film verloopt als een kettingzaag die een bijzonder stevige boom aanvalt; starten, stoppen, voluit gaan en dan weer vastlopen. Informatie wordt ongelijkmatig verdeeld over de looptijd, en expositie wordt bijna altijd met blinde achteloosheid gebracht. De inhoud is vaak echt interessant, maar wordt op zo'n manier gebracht dat het gehaast en onnodig aanvoelt. Subtiliteit is geen vereiste bij het overbrengen van details aan het publiek, maar het had hier echt geholpen om de klap te verzachten in meer dan een paar momenten.

Een deel van wat daar verloren gaat, wordt goedgemaakt door een sterke hoofdrol van Fanning. Zelfs wanneer de dialogen haar naar beneden proberen te trekken, blijft ze grotendeels bekwaam. Ze is dramatisch wanneer het nodig is, en onderbreekt af en toe haar berekende kalmte die haar personage anders definieert. Olwen Fouéré is ook een genot, zoals ze de laatste tijd in vrijwel al haar horrorrollen is geweest.

Maar wat The Watchers het beste doet, en niet vaak genoeg, is angst aanjagen. In essentie is dit een waanzinnig griezelige film, versterkt door een verstikkende, mistige sfeer en absoluut nachtmerrieachtige creature-design. Als er iets meer tijd was besteed aan het opbouwen van de spanning en minder aan het duidelijk maken van een achtergrondverhaal dat geen uitleg nodig had, zouden we een nog veel positiever beeld hebben. Toch, wat eng is, is eng, en The Watchers is dat zeker, al is het maar in vlagen.

Misschien zoeken mensen naar iets meer zinnigs of volledig samenhangends? Waarom The Watchers tegenvalt is niet helemaal duidelijk, maar voor deze oplettende ogen is het een lovenswaardig debuut van een veelbelovende filmmaker. Het heeft zeker problemen, een heleboel zelfs, maar in deze tijd is dat misschien te verkiezen boven iets dat tot in het oneindige is gesaneerd voor het massapubliek.

Als je houdt van horror/thrillerhybriden, is The Watchers het kijken waard. Ondanks de ontvangst die het heeft gekregen, probeert het op zijn minst het stramien te doorbreken. Dat is een doel dat alleen al het steunen waard is om het in leven te houden.

★★★☆☆

The Watchers draait nu in de bioscoop, bekijk hieronder de officiële trailer.