Recensie: 'The Ministry of Ungentlemanly Warfare' - Waar is Guy Ritchie?

De sprong van een moderne, intense oorlogsfilm naar een verhaal in het Europa van de jaren 1940 lijkt op het eerste gezicht gedurfd, maar voor degenen die bekend zijn met Ritchie's neiging naar het ongebruikelijke, zal dit niet als een verrassing komen. Toch blijkt de film een opvallend verschil te tonen tussen het concept en de uitvoering.

Op papier lijkt alles aanwezig voor een typische Guy Ritchie-film: Henry Cavill als een crimineel die spion wordt, een overdreven spionageplot. Maar wat we krijgen, voelt niet helemaal als een typische Ritchie-film. The Ministry of Ungentlemanly Warfare voelt eerder als een flauwe vertelling door verwaterde oorlogsscènes, gefilmd met een overmatige stabiliteit en terughoudendheid. Het vuur en de passie lijken te ontbreken.

De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal over Winston Churchills illegale black ops-eenheid tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar het avontuur voelt versnipperd, zowel in plot als uitvoering. Er zijn zeker veelbelovende momenten, vooral aan het begin wanneer Cavills personage wordt gerekruteerd door Churchill, maar al snel beginnen de problemen zich op te stapelen.

Een onverwachte focusverschuiving en een gebrek aan innovatie in sommige scènes zorgen ervoor dat de film zijn belofte niet helemaal waarmaakt. Ondanks het visueel aantrekkelijke aspect van de film, blijft het uiteindelijke product ergens in het midden hangen, zonder echt te overtuigen.

Het is de moeite waard om de film zelf te bekijken, vooral als je een fan bent van Ritchies werk, maar verwacht geen meesterwerk. The Ministry of Ungentlemanly Warfare draait nu in de Amerikaanse bioscopen, maar krijgt vooralsnog geen bioscooprelease in Nederland. Naar verwachting kun je de film later dit jaar streamen op Prime Video.

★★★☆☆