Recensie: 'Late Night With The Devil' - Gestoord, spannend en erg verfrissend

In het begin van de film wordt vastgesteld dat Jack Delroy, gespeeld door David Dastmalchian, zijn show Night Owls with Jack Delroy naar de top van de late-night talkshow ladder heeft gebracht, maar hij wist nog nooit de absolute top te halen. Om daar verandering in te brengen neemt hij een duister besluit in een poging om de kijkcijfers op te krikken. In een wanhopige zet tijdens zijn Halloween-special besluit hij het lot te tarten door live op tv in contact te treden met onbekende, bovennatuurlijke krachten.

De film ontvouwt zich middels twee perspectieven: de actie op het podium, in kleur en met een 4:3 ratio, waar Jack de show host met geforceerd charisma en enthousiasme voor het bovennatuurlijke; en de actie achter de schermen, vermoedelijk vastgelegd door een handheld camera in documentairestijl, afgebeeld in zwart-wit. Hier zien we een duidelijk gestreste Jack, terwijl hij botst met zijn personeel en productieteam, terwijl de show langzaam ontspoort en uit de hand loopt.

Wat begint als komische flauwigheid verandert snel in onvoorstelbare duisternis voor Jack wanneer de show begint met de stuntelige helderziende Christou (Fayssal Bazzi) die communiceert met overleden familieleden van publieksleden. Als tegengewicht betreedt scepticus Carmichael (Haig Ian Bliss), een voormalige goochelaar die scepticus is geworden, de strijd, met een beloning van $100.000 voor wie het bovennatuurlijke kan bewijzen.

Bovenaan de lijst staat parapsycholoog Dr. June Ross-Mitchell (Laura Gordon), wiens nieuwste boek een massale zelfmoord in een satanische kerk onderzoekt. Natuurlijk wordt ze vergezeld door de enige overlevende van het tragische incident: Lilly (Ingrid Torelli), een beleefd maar vreemd tienermeisje dat beweert af en toe bezeten te zijn door een demon die ze "Mr. Wiggles" heeft genoemd.

Geschreven en geregisseerd door Cameron Cairnes en Colin Cairnes hebben ze op indrukwekkende wijze de stijl en sfeer van een talkshow uit de jaren 1970 weten vast te leggen. Gedurende de hele film bouwen ze de spanning knap op, voornamelijk via de rechterhand van Jack, Gus McConnell (Rhys Auteri), wiens toenemende angst intensiveert naarmate de zaken uitmonden in een satanische nachtmerrie.

De eerste helft van de film ontvouwt zich als een bizarre, campy grap, met Jack die zich warm maakt voor het publiek en iedereen een geweldige tijd te bezorgen. Echter, halverwege de film worden we verrast met een zeer bloederige scène en word je geconfronteerd met de onvoorspelbaarheid van de film - een beetje een "oh, shit" moment. Late Night with the Devil is echt een parel van een horrorfilm.

Vooral Dastmalchian moet worden geprezen. De subtiliteiten, zoals de manier waarop hij zijn handen vouwt en zijn toon verandert, zijn spel met de camera, weerspiegelen allemaal de kenmerken van een doorgewinterde presentator. Hij heeft Jack Delroy voortreffelijk neergezet. Als de dingen misgaan op het podium, is zijn gezicht een mix van angst en pijn, en de verwarring en angst in zijn ogen als de film eindigt spreken boekdelen. Het is een uitmuntende prestatie en doet je afvragen: zou jij je ziel verkopen voor succes?

★★★★☆