Recensie: 'Avgrunden' - Rampzalig slechte rampenfilm zonder enige diepgang

Laten we maar gelijk met de deur in huis vallen: De film is zwaar ondermaats en niets meer dan een enorme tegenvaller gebleken. Hoe groots het zich ook presenteert, blijft het anderzijds klein door – op één spannende scène na – niet verder te komen dan nietszeggende reddingsoperaties zonder dat je je als kijker ook maar enigszins betrokken voelt bij de personages.

De film begint redelijk oké en gunt zichzelf de tijd om het verhaal op te bouwen. We krijgen als kijker een idee van wat ons te wachten staat, maar de uiteindelijke ‘ramp’ valt reuze tegen. Een grote stofwolk, wat springende ramen en rennende mensen. Het acteerwerk is ronduit slecht, ondermaats en van een niveautje Goede Tijden Slechte Tijden.

Daar komt nog eens bovenop dat het schrijfwerk en de dialogen van begin tot eind enorm cringe zijn. Wanneer twee personages – ik zou al niet eens meer weten om welke twee personen het gaat, aangezien ze allemaal stuk voor stuk totaal niet memorabel zijn – in een benarde situatie ineens over hun seksleven beginnen, waarbij de ene gevoelens uit en de ander laat blijken niets te willen. Echt, waar slaat het op? Who cares? Deze spanning die getracht wordt te creëren tussen twee personages raakt kant noch wal en is verder ook helemaal niet meer relevant voor het verdere verloop van de film. Welke idioot dit bedacht heeft, onvoorstelbaar.

Ook lijkt het erop dat de makers aan een inclusiviteitsquota moesten voldoen of zo; zomaar uit het niets is er een lesbische relatie waar we als kijker ons emotioneel in moeten investeren? Maar waarom? Waarom zouden we als kijker enige medeleven met de personages tonen als de makers het niet eens voor elkaar krijgen om ze een goed verhaal te bieden? Het is wel duidelijk dat het grote budget niet is opgegaan aan goede casting en goed schrijfwerk.

De spanning die de film daardoor probeert te genereren is dus totaal niet aanwezig. De daadwerkelijke ramp wordt nauwelijks in beeld gebracht, dus om nou te zeggen dat er bakken met geld zijn gebruikt voor het creëren van epische visuele effecten, nou nee dus. Je gaat als kijker bijna denken dat de makers het geld in eigen zak hebben gestoken en met 10% van het budget er maar iets van hebben gemaakt. Dit zal uiteraard niet het geval zijn, maar de vraag die blijft hangen: Waaruit blijkt dat dit de duurste Zweedse film ooit is?

Maar jeetje, lekker zuur weer deze recensie. Is er dan echt niets goeds aan de film? Ja, nou ja, het idee is leuk, er is één scène die even spannend is, de blonde actrice is een aangename Zweedse verschijning, maar verder voelt het – helaas, echt niet meer dan een seizoensfinale van Goede Tijden Slechte Tijden met een leuk idee, maar een slechte, bijzonder slechte uitvoering.

Cijfer: 3.5/10