Zo ineens kwam regisseur Zach Cregger in 2022 met de
film Barbarian op de proppen. Het was één van dé horrors van
dat jaar. Word of mouth was zeer goed, het groeide uit tot een behoorlijke hit
en Zach Cregger werd ineens hét nieuwe horrortalent. Er werd reikhalzend
uitgekeken naar zijn volgende film en de verwachtingen waren zeer hoog, iets
wat in sommige gevallen nog wel eens tot teleurstelling kan leiden. Maar wees
gerust: met Weapons levert Zach Cregger de beste horrorfilm
van dit jaar af.
De film begint met een voice-over van een kind. Het vertelt
ons dat twee jaar geleden, op mysterieuze wijze, 17 kinderen verdwenen. Precies
om 02:17 's nachts stapten de kinderen thuis uit hun bed, liepen naar buiten en
verdwenen spoorloos. De enige overeenkomst: ze zaten allemaal in de klas van
juf Justine. Op één kind na, een jongetje genaamd Alex, trof Justine de
volgende ochtend een lege klas aan. Na wekenlang politieonderzoek is er nog
geen enkel spoor van de kinderen gevonden.
Dat is zo ongeveer de eerste paar minuten van de inleiding.
Het échte verhaal, zo vertelt ook de voice-over, begint daarna pas. De ouders
zijn boos omdat antwoorden uitblijven. De inmiddels achterdochtige gemeenschap
lijkt zich tegen juffrouw Justine te keren en ziet in haar de schuldige.
Immers, het is haar klas die verdween. Voor haar eigen bestwil moet ze
tijdelijk haar werkzaamheden als lerares neerleggen.
Wat daarna komt, laat zich wat moeilijker uitleggen zonder
dat je op terrein terechtkomt dat mogelijk iets te veel verklapt. Vanaf daar
ontvouwt het mysterie zich langzaamaan via verschillende personages en hun
verhalen rondom de verdwijningen. Geïnspireerd door de film Magnolia,
zo zegt regisseur Cregger zelf, krijg je steeds een hoofdstuk dat zich focust
op één personage. Verteld vanuit hun perspectief, maar waarin alles en iedereen
wel met elkaar verbonden is. Juist deze manier van de film in beeld brengen
maakt Weapons nog eens extra interessant en boeiend. Het is
minutieus gedaan en geeft een extra laag aan het zorgvuldig geconstrueerde plot
en de steeds verder opbouwende spanning.
In de meer dan uitstekende cast vinden we onder meer Julia
Garner als lerares Justine. Doorgebroken met haar fantastische rol in de
Netflix-serie Ozark (nog altijd één van de allerbeste
originals) zet zij hier een zeer goeie vertolking neer van een zowel sterke als
kwetsbaar vrouw. Josh Brolin is uitstekend gecast als boze en getormenteerde
vader. Alden Ehrenreich, met een snor die een knipoog is naar die van John C.
Reilly in Magnolia, is er als politieagent. De altijd betrouwbare Benedict Wong
speelt het hoofd van de school. En zo zijn er nog een aantal anderen, maar ook
daarmee kunnen we niet alles verklappen. In feite is iedereen goed, er zit geen
zwakke schakel tussen.
Een ander ijzersterk aspect aan de film is het visuele. Het
is prachtig in beeld gebracht door regisseur Cregger en zijn DoP Larkin Seiple.
Je krijgt onder meer een aantal geweldige tracking shots en ook een hoop
opvallende en inventieve camera-angles en bewegingen die de film voor het oog
blijvend aantrekkelijk maken. Zo hebben ze natuurlijk ook het inmiddels zeer
bekende en sinistere beeld van de wegrennende kinderen met uitgestrekte armen
gecreëerd. Gegarandeerd een shot dat iconisch wordt en onderdeel van de
pop-culture.
Zach Cregger weet ook hier weer, net als in Barbarian,
een fantastische sfeer en toon neer te zetten. De film is onheilspellend,
spannend en mysterieus, het heeft ook de nodige zwarte humor en daarnaast een
aantal fijne geweldsuitbarstingen. Er zitten zelfs een paar goede en effectieve
jumpscares in. Cregger neemt de tijd om het verhaal te vertellen, maar het kakt
nooit in. Het mysterie laat je steeds snakken naar meer, en elk personage met
zijn eigen verhaal is intrigerend en verhoogt voortdurend de spanningsboog. Dat
maakt Weapons tot een unieke en hoogst originele kijk.
Tot nog toe is het een best aardig jaar geweest voor
horror.
Met onder andere
Sinners,
Companion,
Cuckoo en
de onlangs uitgekomen, zeer sterke
Bring Her Back werden we al
getrakteerd op nieuwe, originele horrorfilms. Ook bestaande franchises wisten
zeer goed te verrassen met nieuwe delen van
28 Years Later en
Final
Destination. Daarnaast waren er nog de nodige dikke fun-titels als
Heart
Eyes,
Clown in a Cornfield en
Dangerous Animals.
Stuk voor stuk waren het sterke, dan wel uiterst genietbare horrorfilms,
maar
Weapons weet alles te overstijgen.
Weapons is niet alleen dé horror van het jaar
(tot nu toe), maar simpelweg één van dé films van het jaar in het geheel. Zach Cregger
vestigt zichzelf hiermee definitief als een nieuw toptalent in de horror. Het
is te hopen dat het publiek deze film ook in groten getale weet te vinden, net
als bij
Sinners. Want dit soort originele en vernieuwende films
hebben we nog veel meer nodig. Blumhouse, take note: houd eens op met op safe
en braaf spelen.
Weapons is (alweer) een zeer fijne en frisse
wind, niet alleen als horror, maar als film in zijn geheel. Doe jezelf een
plezier, ga er zo blind mogelijk in en kijk hem in de
bioscoop. Deze verdient
het!
★★★★½☆
Weapons draait nu in de bioscoop. Bekijk hieronder de officiële trailer.
Blijf op de hoogte van jouw favoriete films en series
Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een
(virtuele) koffie of
steun
The Nerd Shepherd door ons te
volgen op
Facebook,
X,
Instagram en
Google
Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete films, series en games,
word lid van onze
Facebook-groep.
Zo mis je geen enkel nieuwtje!