The Last Night at Tremore Beach staat ook bekend als La última noche en Tremor. Het is
een thrillerserie die dramatische verhaalelementen aaneenrijgt met het
bovennatuurlijke. We volgen de Spaanse meesterpianist Alex de la Fuente,
gespeeld door Javier Rey, die wordt getroffen door de bliksem en vanaf dat
moment visioenen krijgt. Via een ingenieus gebruik van flashbacks en
flashforwards zien we de gruwelijke toekomst die voor hem ligt.
Alex, bijgestaan door zijn amante Judy Garmendia, gespeeld
door Ana Polvorosa, worstelt met de vraag of het noodlot kan worden afgewend.
Als je de toekomst kent, kun je de toekomst dan veranderen? In hoeverre staat
de toekomst vast? Of is het zo dat, zodra je weet wat het lot in petto heeft,
alle menselijke handelingen juist bewerkstelligen en bespoedigen wat je in alle
macht probeert te voorkomen?
Voor wie interesse heeft in deze kwestie, die op de
breukrand ligt van spiritualiteit en theologie, is deze
serie een aanrader. Er
zitten ijzersterke afleveringen tussen, het acteerwerk is overtuigend, en de
serie balanceert meesterlijk op het grensgebied tussen psychologisch
drama en
bovennatuurlijke suspense.
Naast het grote dilemma dat zojuist is toegelicht, heeft
Alex ook nog te dealen met een scheiding en met een vertrouwensbreuk tussen hem
en zijn buren, die zijn verbonden aan een wrede drugscrimineel die wordt
gezocht door Interpol. Zijn moeder, die een maniakale obsessie heeft met Alex’
muzikale carrière en hem met het oog op dat doel zijn ultieme kans op ware
liefde heeft ontnomen, speelt een grote rol in het verhaal.
Als deze thematiek je aanspreekt – toekomstvisioenen,
voorbestemming, gezinsdrama’s, het ontplooien van je talent onder een
obsessieve ouder en tot slot de jacht op een lugubere drugsbaron – dan moet je
deze serie kijken. Hou er wel rekening mee dat de kinderen van Alex soms
irritant zijn en dat zijn zoontje aan slaapwandelen doet, zonder dat dit iets
bijdraagt aan het plot. De kinderen leiden dus eerder af van het hoofdverhaal.
Een voorbeeld hiervan is dat zijn zoontje tijdens een
strandwandeling plots een grot inloopt, en daar dan vijf minuten gehypnotiseerd
blijft staan. Ondertussen voert Alex een verwoed telefoongesprek met zijn
echtgenote, waarmee hij in scheiding ligt. Met dramatische ondertonen en
achtergrondmuziek krijgt de kijker dan het idee opgedrongen dat er iets heel
belangrijks zou gebeuren. Dit blijkt geheel niet het geval – later wordt er ook
niet meer op de scene teruggekomen.
Hier staat tegenover dat het verhaal van Alex’ jeugd, waarin
hij worstelde met zijn eerste liefde en de ontplooiing van zijn talent onder
een overheersende moeder, zeer krachtig wordt uitgebeeld. Ook het traumatische
verleden van Judy – waar bijna een gehele aflevering aan is gewijd – kent een
dergelijke overtuigingskracht.
Tijdens het kijken dringt de vraag zich op waarom de
hoofdpersonen blijven hangen in deze situatie. Als je weet waar de
geweldsuitbarsting gaat plaatsvinden, ga dan gewoon wég. Alex wil letterlijk
elk personage in veiligheid brengen en juist hierdoor loopt het verder uit de
hand. De kijker denkt
voortdurend: “Cut your losses and get the
f*ck out.” Bij elk visioen komen er diepere trauma’s boven en blijft
hij het gevaar opzoeken…
Verder is het zo dat sommige dialogen – specifiek de
ondervraging door de politie tegen het eind van de serie – inconsistenties
bevatten. De reacties van de agenten op de voorspellingen die Alex hen
voorlegt, die ze al hadden gehoord op een opname, zijn hierdoor
ongeloofwaardig. Om het gesprek dramatischer te maken, lijken ze soms ‘plots’
dingen vergeten die ze feitelijk al wisten. Als je medische ervaring hebt, zul
je jezelf afvragen waarom de moeder van Alex op natuurlijke wijze bevalt in een
operatiekamer.
Nadat de belangrijkste plotlijnen zijn afgehandeld, de
confrontatie en ultieme ontknoping zijn gepasseerd, meandert de film nog een
klein half uurtje door. Dit voegde niets toe. Ik viel half in slaap en zou er
weinig meer over kunnen navertellen. Wat overigens wel gelukkig maakt, is de
afwezigheid van woke-elementen.
Al met al verenigt The Last Night at Tremore Beach
scherpzinnige momenten van psychologische diepgang en bovennatuurlijke spanning
met wat onnodige zijpaden en frustraties. Gedragen door een sterk acteerwerk
houdt het verhaal van Alex de la Fuente de kijker vast in een draaikolk van
liefde, verlies, en de eeuwige vraag of we het lot naar onze hand kunnen
zetten. Voor wie houdt van duistere mysteries met een beschouwende ondertoon,
is deze serie zeer geschikt.
Blijf op de hoogte van jouw
favoriete Netflix-films en -series
Heb je genoten van dit artikel?
Trakteer ons dan op een
(virtuele) koffie of steun
The Nerd Shepherd door ons
te volgen op
Facebook,
X,
Instagram en
Google Nieuws! Voor de laatste updates over je
favoriete
Netflix-series, word lid van onze
Alles over Netflix Facebook-groep.
Zo mis je geen enkel nieuwtje!
Volg Sids nieuwsbrief via WWW.SIDLUKKASSEN.COM – nieuwsbrief
abonnees zijn harder nodig dan ooit!