Review: "The Knights of the Cross" door Sid Lukkassen - Fascinerende fusie tussen Turn-Based Strategy en Deck Building

Het zou een leugen zijn als ik zou zeggen dat ik mezelf er niet mee hebt vermaakt. Ik heb het twee a drie dagen zeer intensief gespeeld en heb de verhaalmodus tweemaal doorlopen. Dit is een fascinerende en geslaagde fusie tussen een turn based strategy game à la Fire Emblem en een deck building kaartspel als Dominion. Ik ben ermee aan de slag gegaan als die hard Magic speler. Réken maar dat ik wat broken deckjes heb gebouwd en broken beurten heb gespeeld.

Ik heb de easy mode en de normal mode doorlopen, qua moeilijkheidsgraad (daar kom ik zo op), en allebei totaal anders gespeeld. Eerst met een poison-based deck en daarna met een deck waarbij ik bijna oneindig durende beurten kon spelen, waarmee ik enorme buffs opbouwde.

Hier moet ik vermelden dat de laatste eindbaas op de medium moeilijkheidsgraad een domper is. Er is een beperking in specifiek dat gevecht waarbij je maar maximaal 8 kaarten per beurt kan spelen. Dit zette mij op een extreme en oneerlijke achterstand, gezien ik de hele campagne had doorlopen met het oog op het verzamelen van kaarten die passen bij de deck strategie van het oneindig aan de beurt blijven.

Zo stond ik dus tegenover een baas die zichzelf oneindige buffs aan het geven was en ik had geen enkele optie om daar wat tegen te doen. Gelukkig had ik een specifieke kaart die ‘true’ damage doet, dus schade die alle buffs negeert. Deze kaart doet echter 10 schade, terwijl de baas rond de 800 hp heeft. Normaal kun je de hoeveelheid schade die een kaart doet ophogen, maar met maximaal 8 kaarten per beurt valt dat vies tegen. Het was een uitputtingsslag en eigenlijk niet meer leuk.

Als je niet als een echte Magic speler te werk gaat, en elke mechanic van het spel uitbuit, dan ga je sowieso ten onder. Pas aan het eind van het spel ontdekte ik – het wordt nergens uitgelegd – dat je een skill tafel hebt waarop je een vaardigheid krijgt om per gevecht meer goud te krijgen.

LEES OOK | “Lord of the Rings”-uitgave van Magic the Gathering doet stof opwaaien

Zonder dit goud is het spelconcept onwerkbaar en raad ik je met klem aan om een cheat engine te vinden. Je verdient per battle ongeveer 40 goud. Maar je moet om de twee a drie battles minstens 50 goud uitgeven om een teamgenoot te healen. Dus niet full health, maar een beetje. Zo wordt het onmogelijk om genoeg goud te sparen om meer units te rekruteren of je deck uit te breiden. Het goud komt er domweg niet snel genoeg bij. Je komt terecht in een uitputtingsslag tegen het spel, waarbij je HP altijd eerder op is dan het goud kan worden bijgevuld.

Als je wat verderop in het verhaal bent, en eenmaal zelf healers krijgt, slaat het spel om, en kun je plots je goud sparen voor nuttigere zaken. Je kunt dan ook gevechten aangaan met zwakke tegenstanders, omdat je healers je dan healen.

Anyway, het is een erg leuk spel, bijna verslavend, als je tenminste zoals ik het geduld kunt vinden om de gameplay mechanieken van het spel uit te buiten en in te zetten tegen het spel zelf. Het heeft ook veel replay waarde omdat de kaarten die je tegenkomt, het gevolg zijn van willekeur, er zijn ook meerdere verhaallijnen en keuzes die je kunt maken. Echter, je moet de grote hoeveelheid oneerlijkheid waarmee je zult dealen, op de koop toe moeten nemen.

Het verhaal van het spel is overigens gebaseerd op de boeken van Henryk Sienkiewicz, nobelprijswinnaar in de literatuur. Hij is de auteur die ook de Nederlandse schrijver Theo Kars heeft geïnspireerd.

Het spel loopt regelmatig vast, maar gelukkig wordt er veel gesaved. Vastlopen gebeurt vaak in het campagne menu. Sommige dingen zijn niet helemaal afgewerkt. Aan het einde van de beurt moet je kaarten afleggen totdat je er maximaal twee over hebt. Toch moet je persoonlijk een keuze maken als dit drie of meer identiek dezelfde kaarten zijn, in plaats van dat dit afleggen in dat geval automatisch gebeurt.

Conclusie: 7,5

- Ongebalanceerde randomheid in het nadeel van de speler
- Bijzonder karige uitleg van gameplay mechanieken
- Anti-intuïtieve menu navigatie

+ Decks tweaken en kaarten verzamelen is érg leuk
+ Meerdere verhaallijnen en veel opties
+ Maak broken decks, speel broken beurten en voel dat je slimmer bent dan het spel