'Pigface' laat je zweten, sidderen en de tijd vergeten: houterig, vloeiend en dodelijk verslavend

Pigface gaat over een vrouw die ontwaakt in een garagepand waar een mysterieuze spreker haar via een inwendig microfoontje mededeelt dat er een explosief in haar schedel is ingebracht. Dat explosief kan op elk moment tot ontploffing worden gebracht – ze kan dus maar beter doen wat de spreker zegt. Hij beveelt haar om aan het moorden te slaan, wat begint met wat aanvallers die zogenaamd door hem zijn ‘ingehuurd’. Hierna komt er een busje om je op te halen en verblijf je in jouw appartement – dan is het wachten op vervolgopdrachten. Het appartement fungeert als een ‘save room’ waar je, onder meer, nieuwe wapens kunt aanschaffen.

Soms kun je niet door een deuropening omdat er een pion is omgevallen of kun je ergens niet bovenop springen, terwijl je ergens wat veel hoger aanvoelt, wél bovenop kunt springen. Ook kun je de camera niet snel genoeg draaien – het is aan te raden om in het options-menu de gevoeligheid van de muis te verdubbelen. Dat helpt enorm, want soms kom je in een soort ‘bullet time’ waarbij je na elk headshot anderhalve seconde krijgt om nóg een headshot te plaatsen – hierdoor heb ik soms zeven headshots (ook vanaf grote afstanden met wapens zonder vizier) aaneengerijgd. Dit is wat ik bedoel met “houterig en vloeiend tegelijk”.

Dat met die headshots herinnert sterk aan Manhunt, wat ook geldt voor het verhaal en de setting. Het opgejaagde sfeertje waarin je gruwelijke daden verricht terwijl je slechts gefragmenteerde informatie krijgt. Je kunt snel dood gaan – het gebeurde dat ik in een level 39 van de 40 vijanden had omgelegd, en toen door de laatste werd geflankeerd en doodgeschoten met een shotgun. Toch voelde het niet oneerlijk aan. De vloeiende gameplay nodigt uit om toch maar opnieuw te beginnen.

Het blijkt een demo te zijn met een beperkt aantal levels. Wat jammer is, want ik had graag verder gespeeld na deze previewversie. Dit was overigens wel bevorderlijk voor mijn nachtrust. Betere wapens en een goede positie kiezen hebben grote impact, want met een goede sniper gun had ik in een missie in een treinstation, al de helft van de vijandige poppetjes weggespeeld voordat ik afdaalde in de tunnels. Bij deze dus een tip aan toekomstige spelers.

Het concept van de schedelbom – waarbij je dus geen enkele controle hebt over je lot – voelt zeer beklemmend aan. Ik ben benieuwd welke kant de makers van het spel zullen opgaan met het verhaal. Hoe dit wordt aangepakt, zal veel bepalen van hoe spelers na het uitspelen op Pigface zullen terugkijken.

Volg Sid via Telegram – en steun hem via BackMe!

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X en Instagram! Voor de laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze Facebook-groep en abonneer je op het YouTube kanaal van Insight. Zo mis je écht geen enkel nieuwtje!