Recensie: 'Twisters' - een summer blockbuster vol weergeweld

De film begint met Kate (Daisy Edgar-Jones), een weerkundige, die met een stel vrienden tornado's achterna jaagt. Kate heeft het unieke vermogen dat zij op intuïtie kan vertellen waar een tornado zal opduiken. Nu heeft Kate ook nog een of ander chemisch gevalletje bedacht dat, als het in een tornado geslingerd wordt, deze zou moeten stoppen met draaien en dus stil zou moeten komen te liggen. Natuurlijk wil ze dit testen en natuurlijk gaat het allemaal gruwelijk fout, waarbij een aantal vrienden komen te overlijden bij een uit de kluiten gegroeide tornado. Alleen zij en een vriend, Javi (Anthony Ramos), overleven dit.

Skip 5 jaar verder en we zien Kate nu in New York wonen; ze heeft een saaie baan waarbij ze het weer bijhoudt achter een computerscherm. Javi komt haar ineens opzoeken en vraagt of zij met hem mee terugkeert naar Oklahoma om weer op tornado's te gaan jagen. De reden? Hij werkt nu met een bedrijf dat supergeavanceerde apparatuur heeft, waardoor ze tornado's helemaal op een nieuwe manier kunnen meten, om zodoende nieuwe inzichten daarover te krijgen. Want dat is dan heel belangrijk en zo.

Kate besluit met Javi mee terug te gaan naar Oklahoma om hem te helpen met het meten van de steeds heftiger wordende tornado's. Daar aangekomen treffen we ook charmekanon Glen Powell, in de rol van Tyler, een YouTube-ster en zelfbenoemde 'Tornado Wrangler', die met zijn team van wildebrassen op tornado's jaagt. Wat je in het begin dus krijgt, zijn twee teams die een soort van onderlinge strijd aangaan en de nodige tornado's achterna jagen: het ene team voor de data en het andere team voor de likes en views. Het zal werkelijk niets of niemand als een verrassing komen dat Tyler en Kate gedurende de film steeds meer tot elkaar komen en ook nog samen de nodige actie tegemoet gaan te midden van het ronddraaiende geweld.

De keuze die is gevallen op regisseur Lee Isaac Cheung om de film tot stand te brengen, is toch enigszins opvallend. Hij is het meest bekend van de alom geprezen film Minari, een vrij kleinschalige film over een Koreaanse familie die een leven probeert op te bouwen op het Amerikaanse platteland. Een film die iets meer tegen het arthouse aanschuurt met een budget van slechts 2 miljoen. Nu mocht deze regisseur zich uitleven op een grote Hollywood summer blockbuster met een budget van letterlijk 100 keer zoveel (200 miljoen). Hij weet daar allemaal prima mee om te gaan, want de ontzettend sympathieke Lee Isaac Cheung levert een uiterst plezante blockbuster af.

Je krijgt onder meer een stel toffe en sterke setpieces met de nodige actie en weergeweld. Je ziet een hele brei aan op hol geslagen weer, zoals tornado's, dubbele tornado's, een tornado met vuur, een gruwelijk grote tornado en een hele hoop regen, wind, hagel en stormen. Kortom, heel veel verwoestend weer. We krijgen dus mensen die tornado's achterna jagen, tornado's die kleine dorpjes met de grond gelijk maken, een tornado die amok maakt met een energiecentrale, rondvliegend puin en auto's die de lucht in geslingerd worden. Of bijvoorbeeld een rodeofestival dat moet vluchten voor deze naderende draaikolken van natuurgeweld, wat vervolgens eindigt in een vrij spannende scène in een verlaten zwembad. En natuurlijk ook niet te vergeten: die ene grote monstertornado.

Het speelt zich allemaal af in de zuidelijke staat Oklahoma, die bekend staat om de vele tornado's en daarom ook de bijnaam "Tornado Alley" heeft. De film gaat gepaard met een evenzo Zuidelijk-Amerikaanse vibe, zo'n typisch Texaans gevoel, om het zo maar te zeggen. Je krijgt niet alleen die typerende dorpjes te zien, een rodeo en cowboyhoeden, maar ook de soundtrack is doorspekt met van die typische Amerikaanse countryrock.

De special effects uit de 1996 Twister kwamen maar drie jaar na de allesveranderende en baanbrekende Jurassic Park. Die voelden toen dus nog nieuw en waren behoorlijk bijzonder destijds. Dat gevoel is hier wel wat minder, want we zijn natuurlijk inmiddels alles wel gewend, maar toch worden hier echt wel top-notch special effects afgeleverd, wat ook een dikke plus is voor de film.

Qua verhaal is de hoofdrol weggelegd voor Daisy Edgar-Jones. Zij speelde onder meer in de film Where the Crawdads Sing (als schoonste moerasmeisje ooit) en in de enorm leuke horrorverrassing Fresh. Als je die nog niet gezien hebt, ga die checken op Disney Plus. Maar Twisters is toch echt de film van Hollywoods new golden boy, gigaster in wording en charismabom Glen Powell.

Deze enorm likeable gast kon men onlangs ook nog zien in de rom-com superhit Anyone But You en de film Hit-Man, die momenteel nog steeds in diverse bioscopen draait. Hij heeft overduidelijk enorm veel plezier in zijn rol en het is ook echt hij die de film naar zich toe trekt en de meeste aandacht opeist. Naast wat andere herkenbare gezichten is er ook nog de altijd betrouwbare en charmante Maura Tierney als de moeder van Kate.

De film scoort ook nog extra punten door nooit belerend te willen zijn of dolgraag te willen deugen door middel van vingertje wijzen en door te slaan in klimaatgedram. Nee, Twisters weet dondersgoed wat het is en wat het wil zijn. Een dikke summer blockbuster die je gaat kijken om even twee uur lang te genieten van een hoop actie, weergeweld en fun. Het slaagt daar ook nog eens goed in!

Dit is wel een typische bioscoopfilm die nog eens extra goed uit de verf komt op het grote doek. Dus kijk hem zo groot mogelijk als je kan. Oh... en of er weer zo'n vliegende koe in zit? Het team van special effects makers heeft, zonder medeweten van de regisseur, er stiekem ergens eentje in verwerkt. Het is alleen wel een blink-and-you'll-miss-it momentje volgens hen. Wie weet kan je hem nog spotten.

★★★ ½

Twisters draait nu in de bioscoop, bekijk hieronder de trailer.