Recensie: 'The Devil Beneath' - Monsterlijke chaos met een Aboriginal-twist

Het verhaal draait om twee broers, Nick en Tristan, die samenkomen op het erf van hun overleden grootvader. Tristan heeft de boerderij jarenlang onderhouden, terwijl Nick zonder veel uitleg naar de grote stad vertrok. Nu staat Tristan voor een dilemma: het land verkopen aan een projectontwikkelaar of het teruggeven aan de lokale Aboriginal-gemeenschap, zoals hun grootvader wilde.

Alsof familiedrama nog niet genoeg is, arriveert een groep vrienden – waaronder een drugsdealer en Nick’s ex-vriendin Anya – voor een feestje. Al snel beginnen mensen te verdwijnen en wordt duidelijk dat er iets dodelijks in de schaduwen van het Australische landschap schuilt: een Bunyip, een wezen uit de Aboriginal-mythologie.

De Aboriginal-mythologie geeft een interessante twist. In het monster-genre, dat vaak wordt gedomineerd door clichés als gigantische krokodillen en slangen, voelt een Bunyip als een welkome afwisseling. De herwerkte versie van de film doet zijn best om het tempo hoog te houden, waardoor we sneller bij de actie komen dan in het origineel, Red Billabong. Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Devil Beneath blijft steken in voorspelbare patronen: de broers die met elkaar in de clinch liggen, de ex die plots weer gevoelens krijgt en de schimmige projectontwikkelaar met duistere bedoelingen – het voelt allemaal als een herhaling van zetten.

Dan Ewing en Tim Pocock doen hun best om als broers geloofwaardig over te komen, maar de dialogen laten vaak te wensen over. Vooral de scènes tussen Nick en Anya voelen geforceerd aan en missen emotionele impact. Visueel gezien is de film een gemengd succes. Sommige shots weten een dreigende sfeer neer te zetten, maar de CGI laat te wensen over – al is het by far niet zo slecht als bij de gemiddelde B-horrorfilm.

Het grootste probleem van Devil Beneath is dat het niet goed weet wat het wil zijn. Is het een monsterfilm, een familiedrama of een eco-thriller? De mix van al deze elementen zorgt ervoor dat het verhaal rommelig aanvoelt. Op het moment dat de film echt op gang lijkt te komen, wordt de kijker weer teruggeworpen in langdradige dialogen en voorspelbare conflicten. Pas tegen het einde barst de actie echt los.

Al met al is Devil Beneath geen complete ramp, maar ook geen film die je écht bij zal blijven. Voor liefhebbers van monsterfilms is het wellicht een aardig tussendoortje, maar verwacht geen hoogvlieger. Uiteindelijk blijft de film, net als de Bunyip zelf, een beetje in de duisternis hangen – aanwezig, maar niet echt indrukwekkend.

★★½☆☆☆

The Devil Beneath is nu te zien op Pathé Thuis, bekijk hieronder de officiële trailer.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!