Er is een moment vroeg in M3GAN 2.0 waarop het scherm
ineens verspringt naar “Ergens aan de Turks-Iraanse grens”. Je zou haast denken
dat je per ongeluk een Jason Bourne-film bent binnengelopen. Het is
meteen het eerste signaal dat dit niet hetzelfde wordt als is de film die in 2023
onverwacht de box office veroverde. Regisseur Gerard Johnstone stuurt de
franchise namelijk een compleet andere richting op: deels thriller, deels
actiekomedie, en volledig onvoorspelbaar. Na de gebeurtenissen uit het eerste deel wijdt
robotica-expert Gemma (Allison Williams) haar leven aan het waarschuwen voor de
gevaren van ongecontroleerde kunstmatige intelligentie. Ze voert campagne voor
ethisch verantwoord gebruik ervan. Maar wanneer een nieuwe, door de overheid
ontwikkelde androïde genaamd AMELIA op de meest rampzalige manier crasht wordt Gemma
opnieuw geconfronteerd met haar eerdere creatie: M3GAN.
Vanaf dat moment wordt het vreemd, wild, en onverwacht
hilarisch. De terugkeer van M3GAN in de echte wereld is ronduit komisch. Waar
het eerste deel aanvoelde als het brutale nichtje van Child’s Play,
schuift dit vervolg meer richting een kruising tussen Spy Kids en The
Terminator. De roots zijn grotendeels uitgerukt en vervangen door gevatte
dialogen, energieke gevechtsscènes en een verrassend zelfbewuste humor. Vreemd
genoeg werkt dat... meestal.
M3GAN, ooit het spul van virale nachtmerries, wordt nu
neergezet als een sarcastische redder. Ze is gladder, brutaler en voelt zich
duidelijk beter bij het maken van een grap dan bij het breken van een kaak. De
dreiging waar ze tegenover staat is ondertussen een stuk dodelijker: AMELIA
(gespeeld door Ivanna Sakhno) doet niet zomaar moeilijk, ze ontploft
letterlijk. Toch is de toon speelser dan angstaanjagend. Johnstone omarmt de
absurditeit volledig, met als resultaat een film die spanning inruilt voor
spektakel, en schrikeffecten voor punchlines.
Het moet gezegd: Johnstone voert de genreverschuiving met
veel zelfvertrouwen door, ook al is het verhaal niet altijd even sterk. Het
script probeert thema’s als techno-ethiek, militaire overmacht en corporate
hebzucht te combineren met een musicalnummer halverwege de film en meer dan één
onverwachte dansscène. Niet alles komt goed uit de verf, maar saai wordt het
zelden. De grootste verrassing van
M3GAN 2.0 is niet dat het
horror laat
vallen, maar dat het ondanks alles tóch grotendeels weet te vermaken.
Wat de cast betreft, zit het wel goed. Allison Williams
brengt overtuiging en emotionele echtheid in de chaos. Ivanna Sakhno weet van
AMELIA een dreigende maar niet karikaturale antagonist te maken. Amie Donald
(fysieke performance) en Jenna Davis (stem) geven M3GAN opnieuw die heerlijk
gestoorde flair. Jemaine Clement schittert in een bijrol als een slijmerige
tech-CEO en voegt een extra laag absurditeit toe die perfect past binnen de
toon van de film.
Zijn er gebreken? Zeker. De tweede akte is te lang en gevuld
met onnodige achtergrondverhalen en oppervlakkige nevenpersonages. Niet alle
grappen landen. Hoewel de film speelt met grote ideeën over AI en menselijke
verantwoordelijkheid, blijft het allemaal aan de oppervlakte. Maar voor een
film over twee moordende androïdes die elkaar het moederbord inslaan, is dat
best te vergeven.
Is M3GAN 2.0 slimmer dan zijn voorganger? Nee. Het is
een vervolg dat precies weet wat het wil zijn. Ook al is het een paar upgrades
verwijderd van grootsheid, je kunt moeilijk klagen als je zit te grijnzen
tijdens een gevechtsscène op een powerballad en jezelf erop betrapt dat je
harder lacht dan je ooit had verwacht.
★★★½☆☆
Deze
recensie is geschreven door
Grant Tandy namens
Screenvice.com. M3GAN 2.0 draait nu in de
bioscoop. Bekijk hieronder de officiële trailer.
Blijf op de hoogte van jouw
favoriete films en series
Heb je genoten van dit artikel?
Trakteer ons dan op een
(virtuele) koffie of steun
The Nerd Shepherd door ons
te volgen op
Facebook,
X,
Instagram en
Google Nieuws! Voor de
laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze
Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!