Recensie: "Five Nights at Freddy's" - Bezoek aan Freddy's Pizza voor herhaling vatbaar

De film brengt aanzienlijk meer diepgang in het verhaal dan de games ooit hebben gedaan, en doet denken aan de eerdere Peacock-verfilming "Twisted Metal". De populaire PlayStation-game had weinig verhaalvertelling, maar de Peacock-serie heeft dit met succes weten toe te voegen. Nu, met "Five Nights at Freddy's", wordt een soortgelijke aanpak gehanteerd.

LEES OOK | Win gratis bioscoopkaartjes voor “Five Nights at Freddy’s”!

Het verhaal begint wanneer beveiligingsbeambte Mike Schmidt, na het aanvallen van een nalatige vader die hij voor een ontvoerder aanzag, wordt gestuurd naar loopbaanadviseur Steve Raglan. Hij biedt Mike een baan aan als nachtwaker bij Freddy Fazbear's Pizza, een eens succesvol, maar nu verlaten familie-entertainmentcentrum. Hoewel Mike aanvankelijk terughoudend is, accepteert hij het aanbod nadat de sociale dienst dreigt de voogdij over zijn jongere zus Abby over te nemen en haar aan hun vervreemde tante Jane over te dragen.

Op zijn eerste nacht valt Mike in slaap en droomt hij over de ontvoering en veronderstelde moord op zijn broer Garrett, voordat hij het vijf kinderen ziet die het hebben meegemaakt; wanneer Mike probeert naar hen toe te gaan, rennen ze weg. Op de tweede nacht wordt Mike's droom herhaald, maar als hij probeert een van de kinderen te confronteren, wordt hij aangevallen en wordt wakker. Mike ontmoet politieagent Vanessa Shelly, die zijn verwondingen opmerkt en hem verzorgt. Vanessa leidt hem rond en vertelt hem dat het in de jaren 1980 is gesloten nadat vijf kinderen daar vermoord werden; hun lichamen werden nooit gevonden.

Hoewel het verhaal niet bijzonder origineel is en de film op geen enkel moment echt eng is, verdienen de makers, onder leiding van Emma Tammi, lof voor het creëren van een vermakelijke film op basis van het bronmateriaal van de games. Er zijn echter ook enkele teleurstellingen in Five Nights at Freddy’s te noemen. Het zusje van Mike hebben we als bijzonder irritant ervaren, met geschreeuw en gezeur dat het gevoel gaf alsof je in de bioscoopzaal zat met luidruchtige kinderen om je heen. Josh Hutcherson's vertolking van Mike maakte echter veel goed.

Het verhaal raakte ons tegen het einde van de film een beetje kwijt, en het hele verhaal rondom de vermiste broer van Mike werd ons niet direct duidelijk. Ook leek de uiteindelijke slechterik van de film een beetje uit het niets te komen. "Five Nights at Freddy's" laat echter voldoende ruimte voor een vervolg, wat op zichzelf wel iets is om naar uit te kijken. Toch zal er moeten worden gewerkt aan een betere invalshoek voor het verhaal van het vervolg, aangezien het nu niet goed uit de verf komt en de kijker het spoor op den duur een beetje bijster raakt. De kritiek dat er te veel plot is, lijkt dus enigszins te kloppen.