Recensie: 'Dream Scenario' - Nicolas Cage in een memorabele droomrol

Dat is waar de film een enorme wending neemt in absurditeit. Wanneer blijkt dat hij plotseling opduikt in de dromen van miljoenen mensen die nog nooit van de professor hebben gehoord, wordt hij in korte tijd een beroemdheid. Helaas steken er al snel enkele nadelen de kop op die verbonden zijn aan bekendheid.

Zijn doodnormale gezin, bestaande uit zijn vrouw Janet Matthews (gespeeld door Julianne Nicholson) en zijn twee puberende dochters Sophie en Hannah Matthews (gespeeld door Lily Bird en Jessica Clement), ondervindt de gevolgen van alle aandacht die de situatie met zich meebrengt. Vooral de dochters zijn in eerste instantie dolblij met hun beroemde vader, maar het zorgt bij zijn vrouw vooral voor argwaan.

Wanneer Paul een uitnodiging krijgt van een marketingbureau, gaat hij op het aanbod in en wordt hij getrakteerd op absurde marketingideeën, zoals bijvoorbeeld het nieuwe gezicht worden van 'Sprite'. Een van de medewerkers heeft nogal absurde dromen; terwijl de rest van de wereld Paul nietszeggend ziet rondlopen in hun dromen, heeft een van de vrouwelijke medewerkers wilde seksuele dromen over Paul.

Op een gegeven moment doet zich een keerpunt in de film voor, waarna de dromen van de mensen omslaan in nachtmerries en Paul mensen op verschrikkelijke wijze in hun dromen aanvalt. De populariteit keldert, niemand is meer geïnteresseerd in zijn lessen en zijn baan en gezinsleven komen onder druk te staan. Dit is waar het donkere randje van de film naar voren komt en al het geluk en succes van Paul in het water valt. De machteloosheid en onrechtvaardigheid waar Paul mee te maken krijgt, zijn fenomenaal geschreven en bijzonder goed geacteerd door Nicolas Cage.

Hoe de film zich verder ontvouwt, is vanaf 14 maart te zien wanneer Dream Scenario in de Nederlandse bioscopen draait. Nicolas Cage speelt een van zijn betere rollen, maar we zouden het niet zijn beste rol willen noemen. Hoewel de 59-jarige acteur graag met Dream Scenario had willen stoppen, zal hij nog enkele films maken voordat hij met film pensioen gaat. Zo kunnen we in ieder geval nog uitkijken naar een vervolg op de bikkelharde actiefilm Lord of War.

Het acteerwerk in Dream Scenario is erg goed en memorabel, maar het is bij uitstek niet per definitie onze favoriete Nicolas Cage-film. The Unbearable Weight of Massive Talent, waarin hij zichzelf speelt, is bijvoorbeeld wat ons betreft iconischer. Desalniettemin is het leuk om Cage eens in een kwetsbare rol te zien in plaats van de doorgewinterde actieheld die hij vaak speelt.

De rest van de cast, met een memorabele vermelding voor Michael Cera als Trent, de hebzuchtige marketingmanager, ondersteunt Cage fantastisch in het degelijke en vermakelijke acteerwerk. De special effects en droomscenario's die we te zien krijgen in de film zijn leuk, maar niet van de omvang zoals we die kennen uit films als bijvoorbeeld Inception. De film heeft dit ook niet nodig, aangezien het vooral gaat om wat dit fenomeen allemaal teweegbrengt binnen een doodnormaal gezin.

Wanneer de film richting zijn climax gaat, valt het einde behoorlijk plat en uit de toon. We krijgen vage, nietszeggende influencers voorgeschoteld die totaal niets met het verhaal te maken hebben. Het voelt alsof de makers een manier zochten om het hele spektakel enige logica mee te geven. Dit laatste segment van de film heeft nauwelijks iets te maken met het hele verhaal en raakt kant noch wal. Het had een leuke toevoeging kunnen zijn tijdens de aftiteling, maar het valt compleet uit de toon van de rest van de film en doet het verhaal daarmee behoorlijk tekort.

Ondanks dat de film met een sisser lijkt af te lopen, is het wel een prachtig spektakel en absoluut de moeite waard om in de bioscoop te gaan zien. De acteerprestaties zijn uitmuntend, het verhaal is – op het einde na – bijzonder origineel en goed uitgewerkt, en Cage zet opnieuw een memorabel, carrière-bepalend personage neer dat ongetwijfeld mee zal dingen naar prijzen.