Recensie: 'Untamed' – een ouderwets goede thriller met Yosemite als stralend middelpunt

De serie opent spectaculair: Twee bergbeklimmers op El Capitan worden opgeschrikt door het lichaam van een jonge vrouw dat uit de lucht komt vallen. Geen ongeluk, vermoedt Turner. Als agent van de Investigative Services Branch duikt hij de wildernis in om uit te zoeken wat er werkelijk is gebeurd. Wat volgt is een klassiek detectiveverhaal dat zich langzaam ontvouwt tot iets groters: een netwerk van geheimen, vermiste personen en een verleden dat Turner maar niet loslaat.

Eric Bana is overtuigend als de norse, eenzame held die zich beter op zijn gemak voelt op een paard dan in een vergaderzaal. Zijn personage heeft alle trekken van de klassieke antiheld: trauma, een drankprobleem en een ex-vrouw die hij niet kan loslaten. Gelukkig wordt hij bijgestaan door Lily Santiago als de jonge ranger Naya Vasquez, een voormalige stadsagent met haar eigen demonen. De chemie tussen de twee is subtiel maar effectief en geeft de serie precies het tegenwicht dat nodig is om het stoere karakter menselijk te houden.

Ook Sam Neill als de vaderlijke mentor Paul Souter en Rosemarie DeWitt als Turners ex-vrouw leveren solide werk, al blijven hun personages wat onderontwikkeld. Dat geldt overigens voor het gros van de cast: het draait allemaal om Turner en Yosemite.

Wat Untamed écht bijzonder maakt, is de manier waarop de natuur zelf in beeld wordt gebracht. Yosemite is meer dan een decor; het is een personage op zich. Van duizelingwekkende rotspartijen tot mistige bossen en kabbelende beekjes: de cinematografie is van topniveau. De gevaren en schoonheid van het park worden voelbaar in elke scène. Hier is duidelijk vakwerk geleverd.

De geluiden van de wildernis – het geruis van bladeren, het gekletter van watervallen – versterken het gevoel dat de personages zich in een onvoorspelbare, bijna vijandige omgeving bevinden. Yosemite wordt niet geromantiseerd, maar gerespecteerd. Dat maakt indruk.

Verwacht van Untamed geen revolutionaire wendingen of diepgravende politieke ondertoon. Hoewel er kort wordt gehint naar bezuinigingen binnen de parkdiensten en de hiërarchie tussen instanties, blijven die thema’s onderbelicht. De serie kiest voor eenvoud: een ouderwets rechttoe-rechtaan mysterie. Het had zo uit de jaren ’90 kunnen komen, en juist dat retrogevoel maakt het verrassend verfrissend.

Sommige verhalen – zoals de herhaalde connecties met Turners verleden – voelen geconstrueerd aan, en de finale is misschien wat te netjes afgerond. Maar de serie gaat er zo soepel en doeltreffend doorheen dat je het de makers vergeeft. De snelheid, de sfeer en het samenspel maken het tot een zeer onderhoudende serie.

Untamed is geen filosofisch drama of vernieuwende true-crime-adaptatie. Het is een klassieke, visueel rijke thrillerserie die leunt op herkenbare genre-elementen en sterke hoofdrollen. Vooral de combinatie van detectivewerk met de majestueuze wildernis van Yosemite maakt deze serie de moeite waard. Fans van Yellowstone of de eerste seizoenen van True Detective zullen zich hier prima mee vermaken.

★★★★☆

Untamed is nu te zien op Netflix. Bekijk hieronder de officiële trailer.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!