Recensie: "Malum" - Beklemmend, meeslepend en effectieve jumpscares

Een jonge agente gaat aan de slag in een uitgewoond, vervallen politiebureau. Zij probeert in de voetsporen te treden van haar vader, die hier een jaar eerder op een even tragische als bizarre wijze om het leven kwam. Ze tracht het mysterie te ontrafelen en komt al snel in beklemmende situaties terecht.

LEES OOK | Schrijver Sid Lukkassen en podcastmaker Peter van Asselt kondigen grensverleggende documentaire aan

Zo sluipt een schijnbaar gehypnotiseerde zwerver het pand binnen, wordt er een groot zwart varken losgelaten dat met diabolische bloedrunen is beklad, en worden de deuren aan de buitenkant afgesloten met stalen kettingen. Zo heeft de hoofdrolspeelster geen keuze meer behalve steeds dieper in het mysterie af te dalen.

Nu ben ik geen fan van jump scares, 99 van de 100 keer kijk ik nauwelijks op (te veel Resident Evil gespeeld als kindje met op elke straathoek zombies en dolle honden die door geblindeerde ramen springen), maar Malum heeft daadwerkelijk een sterke. Ook de scène met de laptop, waarin het hoofdpersonage zichzelf handelingen ziet verrichten, is beklemmend. De opbouw is sterk, waarin het gevoel van echt gevangen zitten, vervreemd van je directe omgeving, omslaat in een steeds verder opkruipende gewaarwording van verlatenheid en isolatie.

Na dit stevige staaltje ijzingwekkende opbouw, probeert het einde dan weer meer een horror-actie film te zijn. I can't blame them for trying, immers, het verhaal moet toch ergens naar toegaan. Of dat actie deel nu echt geslaagd is, is betwijfelbaar. Ook het opgerakelde familie drama op het einde – als het bloederige moorden al in alle hevigheid is losgebarsten – maakt het plot complexer dan nodig. Deze poging om via nostalgische terugblikken het verhaal te verdiepen, voelt als mosterd na de maaltijd.

Ook de ontknoping zal het publiek splijten. Sommige mensen zullen het een geweldige twist vinden, weer anderen zullen het ervaren als overdreven sadistisch of zelfs als een goedkope poging om te shockeren. Anyway, geen epische film, to put it mildly, maar er zitten wat elementen in die in de juiste handen wel belovend kunnen zijn.