Vijf Netflix-titels met dodelijke spelletjes die je moet zien na 'Squid Game'

Van brute actie op een eiland vol criminelen tot psychologische martelkamers waarin groepsdruk en ethiek centraal staan. Dit zijn vijf messcherpe titels die het sadistische spelconcept van Squid Game voortzetten of zelfs uitdagen.

Een vroege voorloper van het overlevingsspelgenre is The Condemned, een rauwe actieknaller met WWE-legende Steve Austin in de hoofdrol. Tien ter dood veroordeelde criminelen worden naar een afgelegen eiland gestuurd om in een illegaal en wereldwijd gestreamd gevecht op leven en dood te strijden. Alleen de laatste overlevende krijgt zijn vrijheid én een zak geld. De film leunt op brute kracht en gewelddadige confrontaties, maar plaatst die binnen een kritisch kader over mediaconsumptie en morele degeneratie.

Wat gebeurt er als je vijftig mensen bij elkaar zet in een kamer en ze dwingt om te stemmen wie als volgende moet sterven? Circle stelt precies die vraag. Elke twee minuten valt er een slachtoffer. Er is geen ontsnappen mogelijk. Alleen stemmen biedt uitstel van executie – maar tegen welke prijs? De film is minimalistisch: één enkele ruimte, geen actie of achtervolgingen. Alles draait om dialoog, overtuiging, groepsdynamiek en morele paniek.

Lang voor Squid Game ons collectieve geweten tartte, was er My Little Eye: een claustrofobische found footage-horror waarin vijf mensen meedoen aan een online realityshow voor een miljoen dollar. De opdracht: zes maanden in een afgelegen huis blijven zonder vrijwillig te vertrekken. Doet iemand dat toch, dan gaat de volledige pot verloren.

Wat begint als een ongemakkelijk sociaal experiment, ontaardt in een nachtmerrie wanneer één van de deelnemers zich ontpopt tot een psychopaat die samenwerkt met de organisatoren. Alles blijkt onderdeel van een duister snuff-filmcircuit, waarin rijke klanten betalen om moord en terreur te zien.

Deze Spaanse cultfilm uit 2019 verlegt het overlevingsspel naar een uiterst symbolische setting: een verticale gevangenistoren waarin dagelijks een platform met voedsel zakt van boven naar beneden. De bovenste verdiepingen smullen, terwijl de onderste verhongeren. Elke maand wisselen de gevangenen van etage.

De allegorie is duidelijk: El Hoyo is een felle kritiek op sociale ongelijkheid, kapitalisme en menselijke hebzucht. Het systeem dwingt de personages niet tot moord – dat doen ze zelf, zodra schaarste en angst toeslaan.

De Japanse serie Alice in Borderland is wellicht de meest thematisch verwante titel aan Squid Game. In een leeg Tokio worden mensen gedwongen om dodelijke spelletjes te spelen om hun “visum” te verlengen. Doen ze dat niet, dan worden ze geëxecuteerd door een laser uit de lucht. De spellen variëren van fysieke uitdagingen tot psychologische mind games, afhankelijk van het type speelkaart. Net als Squid Game kent Alice in Borderland een kleurrijk visueel palet, maar het tempo ligt hoger, de spelvormen zijn gevarieerder en het mysterie groter. Wie bestuurt deze wereld? Waarom zijn ze hier?

Wat deze vijf titels verbindt, is meer dan hun bloedvergieten of spanning. Elk van deze films en series stelt fundamentele vragen over menselijkheid, sociale hiërarchie en morele grenzen. Of het nu gaat om de brute knokpartijen van The Condemned, het morele tribunaal van Circle, de voyeuristische gruwel van My Little Eye, het sociaal-ecologische commentaar van El Hoyo, of het surreële bestaan in Alice in Borderland, ze confronteren de kijker telkens met dezelfde vraag: wat zou jij doen?

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!