Spaanse Inquisitie dient als fundament voor deze sfeervolle en angstaanjagende Netflix-film

Daniel en Sara zijn een jong stel dat huizen opknapt en doorverkoopt. Hun nieuwste project is een groot, afgelegen huis waar ze tijdelijk intrekken met hun zoontje Eric. Al snel blijkt er iets niet te kloppen: Eric klaagt over stemmen in zijn hoofd en begint angstaanjagende tekeningen te maken. De sfeer wordt grimmiger wanneer psychologische hulp geen soelaas biedt en het huis vol zit met vliegen, ruis op walkietalkies en op hol geslagen speelgoed.

Na een tragisch ongeluk waarbij Eric overlijdt, schakelt Daniel de hulp in van Germán, een doorgewinterde parapsycholoog, en diens dochter Ruth, een sceptische geluidstechnicus. Samen ontdekken ze dat het huis gebouwd is op de fundamenten van een inquisitierechtbank. Wat volgt is een intens onderzoek naar eeuwenoude gruweldaden, waarbij de grens tussen realiteit en waanzin steeds verder vervaagt.

Don’t Listen bewijst dat Spaanse horror niet onderdoet voor Amerikaanse genreklassiekers. De film speelt beheerst en effectief met spanning. Geluid speelt een centrale rol: van ruis op een opname tot een stem uit het hiernamaals – alles wordt ingezet om de kijker continu op het verkeerde been te zetten.

Wat de film bovendien onderscheidt, is de diepere laag die verweven zit in het plot. Het huis blijkt niet zomaar behekst, maar gebouwd op een fundament van historische wreedheid. De link met de Spaanse Inquisitie en de verwijzing naar de martelpraktijk met de “peer van pijn” (pear of anguish) geven de horror een verontrustend realistische ondertoon.

Niet alle recensenten waren laaiend enthousiast. Zo bekritiseerde Forbes de keuze om de vrouwelijke geesten als kwaadaardige heksen neer te zetten, wat volgens hen een schadelijk cliché bevestigt. Toch kon de film rekenen op overwegend positieve reacties: Dread Central gaf 4 van de 5 sterren en roemde vooral de effectiviteit van de schrikmomenten en het rauwe karakter van het verhaal. HobbyConsolas noemde het een “sterke zomerhorror met potentie tot meer”.

Don’t Listen is een knappe, sfeervolle horrorfilm die laat zien dat Spanje volwaardig meespeelt in het internationale horrorklimaat. De film is strak geregisseerd, angstaanjagend zonder te vervallen in clichés, en weet zijn historische componenten slim te verwerken in het verhaal. Het is een griezelfilm die niet alleen je hartslag omhoog jaagt, maar ook onder je huid kruipt.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!