Recensie: 'Woman of the Hour' - Een seriemoordenaar als kandidaat in een datingshow

In Woman of the Hour draait het om twee hoofdpersonages: Cheryl Bradshaw (gespeeld door Kendrick), een ambitieuze actrice die door wil breken in Hollywood, en Rodney Alcala (Daniel Zovatto), de dodelijke charmeur. Cheryl belandt via haar manager in de datingshow, waar ze als bachelorette een van de drie mannen moet kiezen voor een date. Wat ze niet weet, is dat Alcala al een reeks moorden op zijn naam heeft staan en op het punt staat opnieuw toe te slaan.

De spanning neemt toe naarmate Cheryl begint te vermoeden dat er iets niet klopt met de man die ze voor haar date heeft gekozen. Dit is waar de film echt uitblinkt: de opbouw van de suspense rondom Alcala’s dubbele leven. Toch blijft de film soms aan de oppervlakte als het gaat om de gruwelijke realiteit van zijn misdaden. Hoewel we af en toe flashbacks zien van Alcala’s gruweldaden, worden de slachtoffers en de impact van hun verhalen te weinig uitgediept.

Woman of the Hour kiest ervoor om de focus te leggen op het bizarre gebeuren rondom The Dating Game, maar mist de kans om dieper in te gaan op de nasleep van Alcala’s moorden. Deze oppervlakkige benadering voelt als een gemiste kans, zeker omdat de film de mogelijkheid had om meer te vertellen over de psychologische en emotionele kanten van zowel Alcala als de slachtoffers.

Wat de film wél sterk laat zien, is hoe de oppervlakkigheid van het publiek en de makers van de show hen blind maakte voor de dreiging die Alcala vormde. Zijn vreemde, soms ongemakkelijke antwoorden tijdens de show gingen aan iedereen voorbij. Het is een subtiele maar effectieve sociale kritiek op hoe makkelijk iemand met een duister verleden door de mazen van het net glipt.

Na het zien van de film blijft de gedachte hangen dat het verhaal van Rodney Alcala misschien beter tot zijn recht was gekomen in een serieformaat. Het is duidelijk dat de film veel te vertellen heeft, maar door de beperkte speeltijd voelt het geheel vaak gehaast aan. Er wordt veel tijd besteed aan de dynamiek tussen Cheryl en Alcala in de datingshow, maar weinig aan het achterliggende verhaal van Alcala's misdaden en de nasleep daarvan.

Dit komt vooral naar voren aan het einde van de film, waar via tekst op het scherm wordt uitgelegd hoe de zaak van Alcala uiteindelijk is geëindigd. Informatie zoals hoe hij nog jarenlang kon blijven moorden na zijn tv-optreden, had beter in de film zelf verwerkt kunnen worden, zodat het geheel minder gehaast aanvoelt.

Een vergelijking met Ryan Murphy’s Monster-anthologieserie is snel gemaakt. Terwijl The Lyle en Eric Menendez Story de ruimte kreeg om uitgebreid in te gaan op de psychologische aspecten van de daders, blijft Woman of the Hour juist te veel aan de oppervlakte. Door de beperkte tijd ontbreekt er diepgang in de personages, en dat is zonde, want het verhaal biedt genoeg stof om te verkennen.

Anna Kendrick levert met Woman of the Hour een verdienstelijk regiedebuut af. Hoewel de film niet perfect is, zijn er genoeg momenten die laten zien dat Kendrick als regisseur zéker potentie heeft. Vooral de manier waarop ze spanning opbouwt tijdens de datingshow is goed gedaan. De ongemakkelijke sfeer die ontstaat wanneer Cheryl langzaam doorheeft dat er iets niet klopt, wordt zeer effectief vastgelegd, en de nasleep van de datingshow is op bepaalde momenten bijzonder spannend.

★★★½☆☆

Woman of the Hour is vanaf 18 oktober te zien op Netflix, bekijk hieronder de officiële trailer.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X en Instagram! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!