Recensie: "Wish" - Magie ontbreekt in veelbelovende, maar weinig memorabele Disney-film

We volgen voornamelijk de 17-jarige Asha, geholpen door een ster – die veel weg heeft van een ster uit Super Mario Bros-spellen – tegenover de machtige en prachtig geanimeerde tovenaar Magnifico. Asha’s vrienden en een pratende geit, Valentino, komen voorbij als helpers, maar maken geen indruk en voelen soms wat overbodig.

LEES OOK | Recensie: “Genie” – Magische kerstfilm met Melissa McCarthy weet niet te betoveren

Het eerste kwartier van "Wish" voelt zo volwassen en hoopvol aan dat je wenst dat de rest van het verhaal ook zo goed blijft, maar helaas vervalt Disney in de klassieke fout door al snel weer op de aloude, naar mijn gevoel ongewenste manier van verhalen vertellen te vervallen. Asha (vrouwelijke heldin) tegenover een tovenaar (blanke man) die uit jaloezie een slechterik wordt. Tja, dat hebben ze in Burbank, Californië wel vaker gedaan en vaak beter dan nu het geval is.

Terugkomend op het eerste volwassen kwartier, dan doel ik op de getroebleerde koning Magnifico, die een tragische geschiedenis met zich meedraagt en dat gebruikt in zijn koningschap. Hij laat iedere maand één eerder gegeven hartenwens van een van de bewoners van Rosas in vervulling gaan, zodat hij controle houdt nadat hij in het verleden de controle had verloren tijdens een tragedie die verder niet wordt besproken.

Helaas, nadat Asha op het paleis is geweest in de hoop de leerling van Magnifico te worden, wordt de volwassen toon in de film volledig losgelaten, waardoor Magnifico weer de klassieke slechterik wordt zonder dat er rekening wordt gehouden met zijn verleden. Het lijkt alsof er halverwege de film een vergadering heeft plaatsgevonden, waarbij is besloten dat Magnifico niet zoveel diepgaande redenen moet hebben om een slechterik te worden (het is immers een familiefilm, zo zouden ze wellicht hebben gezegd). Waarschijnlijk is tijdens die vergadering ook besloten om de koningin helemaal geen significante rol meer te laten spelen, ondanks haar aanwezigheid in de eerste helft van de film.

Magnifico begint de film als een krachtige tovenaar, maar tijdens de tweede helft van het verhaal blijft zijn ontwikkeling helaas stagneren. Hoewel hij een verboden toverspreuk gebruikt om zijn krachten naar de 'duistere' kant te laten overhellen, vanwege zijn gevoel van 'bedreiging' door de komst van Star, lijkt de uitvoering hiervan nogal eenvoudig bedacht. De verboden toverspreuk wordt vrij snel tenietgedaan dankzij het zangtalent van Asha. Had dat niet wat spannender gekund?

Naast Magnifico speelt Asha – die hulp krijgt van de pratende geit Valentino en een ster die wensen kan vervullen – ook een hoofdrol. Een meisje dat eerst heel volwassen speelt, maar gaandeweg wordt teruggebracht tot een heldin die Magnifico moet verslaan op een iets te bekende manier – lees met vrienden en een te makkelijk doordacht plan en weinig obstakels. Het plan is om alle onvervulde wensen terug te geven aan de bewoners zonder dat ze maanden/jaren moeten wachten op Magnifico.

De thema's van onvervulde wensen, vriendschap en afgunst worden weliswaar aangesneden, maar de uitwerking ervan is onevenwichtig. Vooral de afgunst van Magnifico jegens een puber die zijn macht kan ondermijnen, wordt te nadrukkelijk benadrukt, waardoor het concept van onvervulde wensen er wat bij hangt. Hoewel "Wish" visueel aantrekkelijk is, zal het weinig gedenkwaardige verhaal en de bijbehorende muzieknummers je nauwelijks bijblijven. Dit staat in schril contrast met wat vroeger wel gebeurde in andere Disneyklassiekers, zoals "Sneeuwwitje" en "Bambi".