Recensie: 'The Old Guard 2' – Visueel spektakel kan inhoudelijke leegte niet verbergen

De film opent energiek met een grootschalige actie-opdracht: een villa vol gewapende bewakers wordt op spectaculaire wijze bestormd door Andy en haar onsterfelijke strijders. Nicky (Luca Marinelli) en Joe (Marwan Kenzari) verzorgen de afleiding met een Bond-achtige achtervolging, terwijl Andy, Nile (KiKi Layne) en Copley (Chiwetel Ejiofor) het vuile werk op locatie doen. Het tempo zit er aanvankelijk goed in, maar daarna zakt de film weg in een traag en zwaarmoedig middenstuk.

Het grootste probleem is echter niet de traagheid, maar de structuur. The Old Guard 2 eindigt abrupt, zonder echte ontknoping. Er is geen epiloog, geen afronding, zelfs geen aankondiging van een derde deel. Alsof je halverwege een aflevering plots je scherm uitvalt en niemand je vertelt of er ooit nog een volgende komt – een merkwaardige keuze.

De introductie van Uma Thurman (Discord) had een verfrissende impuls kunnen geven. Zij speelt een eeuwenoude, cynische onsterfelijke die lak heeft aan de mensheid. Helaas krijgt haar personage nauwelijks ruimte om te groeien. De verwachte confrontatie tussen Discord en Andy wordt slechts kort uitgespeeld. Daarna is het wachten op... ja, op wat eigenlijk?

Ook Quynh (Vân Veronica Ngô), de voormalige strijder en vermoedelijke geliefde van Andy, wordt slechts gedeeltelijk uitgewerkt. Haar eeuwenlange wrok voelt oprecht, maar de film lijkt te schrikken van haar emoties en vermijdt expliciete dramatiek. Dit staat in scherp contrast met de liefdevolle relatie tussen Joe en Nicky, die gelukkig wél overeind blijft.

Regisseur Gina Prince-Bythewood, die het eerste deel voorzag van vaart en visuele flair, is vervangen door Victoria Mahoney. Mahoney’s aanpak is serieuzer en somberder, maar weet de emotionele kern niet goed te raken. De actie wordt afgewisseld met lange gesprekken over sterfelijkheid, tijd en verlies, maar mist het ritme en de scherpte om dat echt te laten landen. Enkel Matthias Schoenaerts (Booker) weet in zijn vertwijfeling nog wat gelaagdheid aan te brengen.

Opvallend is dat de mythologie van The Old Guard steeds complexer wordt, zonder dat daar een duidelijke richting in zit. Onsterfelijkheid lijkt willekeurig aan of uit te gaan, personages duiken op zonder uitleg, en er worden werelden geschetst (zoals een kernreactor in Indonesië) die nooit echt betekenis krijgen.

The Old Guard 2 is geen complete film, maar een opmaat zonder finale. Het eerste deel liet de deur open voor meer, maar dit tweede deel smijt die deur dicht... midden in de gang. Ondanks het talent van de cast, enkele stijlvolle momenten en een ambitieuze premisse, voelt het eindproduct leeg, onaf en frustrerend.

Voor wie hoopte op een waardige voortzetting van het verhaal uit 2020, blijft er vooral verwarring en teleurstelling over. Netflix gokt op een franchise, maar vergeet dat elk hoofdstuk ook op zichzelf moet kunnen staan. The Old Guard 2 is het tegenovergestelde: een fragment dat smeekt om een vervolg, maar geen recht doet aan de reis ernaartoe.

★★½☆☆☆

The Old Guard 2 is nu te zien op Netflix. Bekijk hieronder de officiële trailer.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!