Recensie: 'SCOOP' - Een overbodige film met uitstekend acteerwerk

Films
zaterdag, 06 april 2024 om 16:15
scoop unit 06852 rt
Eerder deze week lanceerde Netflix de nieuwe waargebeurde dramafilm SCOOP. Gillian Anderson speelt de hoofdrol als BBC Newsnight-journalist Emily Maitlis, die oog in oog staat met de Britse Prins Andrew, briljant gespeeld door Rufus Sewell, in een spraakmakend interview dat het hele medialandschap in het Verenigd Koninkrijk op zijn kop zette. Genoeg stof dus voor een spraakmakende film, zou je denken.
SCOOP richt zich op het beruchte interview met Prins Andrew in 2019. Dit gesprek, ook wel bekend als het meest bekeken BBC-interview ooit, veroorzaakte veel verbijstering en afkeer vanwege de overvloed aan bizarre verklaringen en het feit dat Andrew geen spijt betuigde van zijn banden met miljardair Epstein. Enkele dagen later ging de prins vervroegd met pensioen en legde hij al zijn functies neer.
Het hele verhaal is bij velen wel bekend, en is dus niet heel relevant om daar verder nog in te duiken. De film lijkt ook die conclusie te trekken, aangezien het een heel verhaal rondom het desbetreffende interview bouwt maar verder niet de moeite neemt om, bijvoorbeeld, de daadwerkelijke bezoeken van Andrew aan Epstein te dramatiseren.
De opbouw naar het interview toe is waar de film boeiend en met vlagen spannend is. Het interview zelf is niet bijzonder indrukwekkend en is ook alweer voorbij voordat je het doorhebt. De eerste vraag die na de aftiteling komt bovendrijven is: Was het nou echt nodig om hier een film van te maken?
De film legt ook wel héél erg de nadruk op alle vrouwelijke personages, wat soms zo overduidelijk is dat het op den duur behoorlijk irritant wordt. Het lijkt vooral een film te zijn om Prins Andrew nog een aantal trappen na te geven. Overigens terecht, daar niet van, maar nogmaals: Was daar nou echt een film voor nodig?
SCOOP toont ook erg gênante en specifieke gewoontes van de prins die hem een extra creepy uitstraling geven, iets wat de makers perfect hebben weten over te brengen, mede dankzij de fantastische vertolking van Rufus Sewell.
Zo zien we de prins door het lint gaan wanneer zijn teddyberen op bed niet op de juiste plaats worden gelegd door de schoonmaakster. Ja, die kerel is een rare snuiter, en SCOOP doet er ook echt alles aan om dat maar vaak genoeg duidelijk te maken, waarbij het hier en daar een eigen draai eraan geeft wat verder niet valt te factchecken. (Zoals bijvoorbeeld de laatste scené in de film)
Hoewel de film waarschijnlijk bij royalty- en medialiefhebbers goed in de smaak zal vallen, is het voor de casual kijker die niets heeft met het Britse koningshuis wellicht een tamelijk saaie film. Je zou het kunnen vergelijken met ons eigen land, waarbij er een film zou worden gemaakt over de totstandkoming van - nou noem eens wat, het Joran van der Sloot-interview? - Ook niet bijzonder interessant, lijkt me.
Al met al kijkt de film lekker weg, maar na twee keer knipperen met je ogen rolt de aftiteling al. De nasleep van het interview is ook wat afgeraffeld en - zoals zo vaak bij waargebeurde films - krijgen we nog wat tekst en uitleg, waarna de film uitgaat als een nachtkaars. Het verhaal op zich, rondom Epstein, Prins Andrew en het interview, had meer in gezeten. Hadden de daadwerkelijke bezoeken van Andrew aan Epstein bijvoorbeeld ook gedramatiseerd kunnen worden. Maar, dan had de film zich misschien beter geleend voor een serie.
★★★☆☆
Genoten van het artikel? Trakteer ons op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen via Facebook, Twitter en Instagram!