Velen van ons
zijn groot geworden met de iconische Nickelodeon-tekenfilmserie SpongeBob
SquarePants. Ook voor volwassenen was de animatieserie met vlagen bijzonder
aangenaam om te kijken, door de extreem droge humor van Patrick de Zeester en
de hyper-aanstekelijke vrolijkheid en optimisme van SpongeBob.
Toen
Netflix
aankondigde nieuwe films te maken, waren we dan ook voorzichtig positief en keken
we vol verwachting uit naar de eerste in de nieuwe reeks SpongeBob-films op
Netflix:
Saving Bikini Bottom: The Sandy Cheeks Movie, over – jawel –
SpongeBob’s trouwe vriendin, de eekhoorn Sandy Cheeks.
In de nieuwe
Netflix-film moeten Sandy, SpongeBob, maar ook Patrick, Squidward, Mr. Krabs en
Gary de huisslak alles op alles zetten om Bikinibroek te redden van een of
ander vaag ‘grote boze mensen’-bedrijf dat het hele onderwaterstadje uit de zee
schept. Ze reizen naar Texas waar we Sandy’s familie ontmoeten – niet heel
memorabel op het personage van Harry Cheeks na dan, de oom van Sandy,
ingesproken door Johnny Knoxville – waarna ze het uiteindelijk moeten opnemen
tegen de kwaadaardige CEO van het bedrijf.
De keuze voor
de 3D-animatiestijl in de film is een grote verandering en hoewel het even
wennen is en niet de echte nostalgie vangt die je verwacht van een
SpongeBob-film, is het al met al niet héél erg storend. Waar het in de film
echt compleet misgaat, is het live-action gedeelte. Niet alleen is het totaal
niet boeiend – en ook al eens eerder gedaan met David Hasselhoff, wat wél
fenomenaal was – maar in The Sandy Cheeks Movie is het één grote
treinramp.
De boze CEO is
een donkere vrouw met blauw haar en wordt ondersteund door twee totaal niet
grappige assistenten die allemaal stuk voor stuk behoorlijk aan het overacten
zijn. Zodra de bewoners van Bikinibroek naar de achtergrond worden geschoven
om een soort van verhaal mee te geven aan de grote boze mensen, is de film geen
klap meer waard. Het is bijzonder slecht geacteerd, de visuele stijlkeuzes die
worden gemaakt zijn écht niet meer van deze tijd.
Zo wordt het hoofd van de
boze CEO op den duur gewoon – wanneer er een flashback is bijvoorbeeld – met
haar volwassen hoofd op een jonger lichaam geplakt waarna ze daarna ook opeens
een robot of iets dergelijks blijkt te zijn. Bleh, inspiratieloos geneuzel.
Nee, de hele
film is een complete misser en de live-action stukken slaan totaal nergens op.
Nou is het nergens op slaan bij SpongeBob nog vaak wel een compliment, maar in
dit geval is het een grote bak ellende. Je kunt beter de SpongeBob-film uit 2005
nog eens aanslingeren voor een écht goede SpongeBob-film. The Sandy Cheeks
Movie kun je beter overslaan en we houden ons hart vast voor de volgende
Netflix-film over SpongeBob’s aartsrivaal Plankton.
★★☆☆☆
Saving Bikini Bottom: The Sandy Cheeks Movie is nu te zien op Netflix, bekijk hieronder de trailer.
Genoten van het artikel? Trakteer ons op een (virtuele) koffie of steun The
Nerd Shepherd door ons te volgen via Facebook, Twitter
en Instagram!