Recensie: 'Mountainhead' - Machtige techmiljardairs wanen zich goden op een bergtop

Films
donderdag, 29 mei 2025 om 19:00
hbo max mountainhead 68147d007e384
In Mountainhead, de eerste speelfilm van Succession-maker Jesse Armstrong, kijkt een groep machtige techmiljardairs van bovenop een berg neer op de wereld — letterlijk én figuurlijk. Ze zien hun experimenten met AI de planeet in chaos storten en reageren daarop met... droge oneliners, filosofisch gewauwel en een potje poker.
Wat begint als een veelbelovende satire over de vervreemding van de superrijken, ontspoort gaandeweg in een film die, net als zijn personages, te veel van zichzelf overtuigd is.

Waar gaat Mountainhead over?

Venis (Cory Michael Smith), een Musk-achtige figuur, lanceert op socialmediaplatform Traam een nieuwe functie waarmee gebruikers hyperrealistische AI-video’s kunnen maken. Wat als een lollig projectje begint, heeft al snel catastrofale geopolitieke gevolgen — inclusief een ingestorte Argentijnse regering en economische chaos in Italië. Maar geen nood: Venis en zijn vrienden Jeff (Ramy Youssef), Hugo (Jason Schwartzman) en Randall (Steve Carell) bekijken het allemaal vanuit een luxueuze betonnen bunker op een besneeuwde bergtop, waar ze dit weekend eigenlijk gewoon wilden chillen.

Snijdende dialogen

Armstrongs handelsmerk — scherpe, bijtende dialogen vol cynisme en zelfoverschatting — is absoluut aanwezig. De personages zijn wandelende satires op de techbro-cultuur, vol quasi-intellectuele prietpraat over Plato en Hegel, terwijl ze intussen nonchalant de wereldorde aan het herschikken zijn. De acteurs hebben duidelijk plezier in hun rollen. Carell maakt van ‘Papa Bear’ Randall een verrassend complexe figuur, terwijl Schwartzmans Hugo even meelijwekkend als pathetisch is — de man die geen miljardair is en daarom ‘Souper’ genoemd wordt door zijn vrienden. Toch blijft het allemaal oppervlakkig. De film schetst rake karikaturen, maar graaft zelden dieper.

Tweede helft mist impact

Waar het eerste uur fascineert met zijn messcherpe observaties en schrijnend realisme, slaat Mountainhead in het tweede deel een andere weg in — eentje die we hier niet zullen spoilen, maar die de schaal van het verhaal flink verkleint. In plaats van de maatschappelijke gevolgen van de AI-chaos verder te verkennen, kiest Armstrong voor een focus op onderlinge spanningen en machtsspelletjes. Dat werkt in Succession, waar je seizoen na seizoen met de personages meeleeft, maar niet in een film van net geen twee uur. De finale voelt daardoor kleiner dan het uitgangspunt belooft.

Scherpe satire zonder ziel

Mountainhead is een koude, snijdende kijk op een kliek mannen die denken dat ze goden zijn. Misschien zijn ze dat ook wel — in een wereld waarin geld en data belangrijker zijn dan empathie en verantwoordelijkheid. De film zit vol briljante scènes en venijnige observaties, maar mist uiteindelijk het menselijke hart dat Succession zo’n meesterwerk maakte. De satire snijdt, maar bloedt zelf langzaam leeg.
Hoewel de meeste critici laaiend enthousiast zijn, delen wij die mening helaas niet. Vanaf 31 mei is de film te zien op HBO Max — hopelijk valt 'ie bij jou wél in de smaak. Bekijk hieronder de trailer.
★★½☆☆☆

Blijf op de hoogte van jouw favoriete films en series

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!
Plaats reactie