Recensie: "Jules" - Feel-good film die doet denken aan E.T. is een ode aan het ouderdom

Laten we beginnen door de bijzondere manier te benadrukken waarop de film de kwetsbaarheid van ouderen onder de loep neemt. Het is een triest feit dat ouderen vaak over het hoofd worden gezien zodra ze tekenen van ouderdom vertonen, zoals geheugenverlies en fysieke achteruitgang. Jules laat echter op prachtige wijze zien dat er onder ouderen nog steeds een sprankelende levenslust schuilgaat. Het bezoek van een buitenaards wezen werpt een uniek licht op hoe ouderen reageren op onverwacht bezoek vanuit een ver sterrenstelsel. De speelse aard van dit intergalactische contact, die we bijvoorbeeld ook zagen in E.T.

Jules onthult het ontroerende verhaal van Milton, een oude man prachtig vertolkt door Ben Kingsley, wiens rustige leven plotseling overhoop wordt gegooid wanneer een UFO neerstort in zijn achtertuin, vergezeld van een zeer ongebruikelijke passagier. In een wereld die zich snel van hem afkeert, probeert Milton aanvankelijk wanhopig om de lokale bevolking te waarschuwen voor de buitenaardse bezoeker, maar zijn woorden vinden geen gehoor. Uiteindelijk omarmt hij de situatie en smeedt een unieke band met de alien, die liefkozend de naam "Jules" krijgt.

Zijn bezorgde dochter, verontrust door het vreemde gedrag van haar vader, dringt aan op professionele hulp. De zaken worden nog vreemder wanneer Jules op zoek gaat naar dode katten om zijn ruimteschip opnieuw te activeren. Ja, het klinkt ongewoon, maar de film weet dit op een boeiende en humoristische manier te presenteren, vooral omdat Jules niet met woorden communiceert maar enkel tekeningen van katten maakt.

De vergelijkingen met E.T. zijn onvermijdelijk. Het kernconcept lijkt op het eerste gezicht weliswaar sterk op elkaar: een buitenaards wezen dat op aarde strandt en wanhopig op zoek is naar een weg terug naar huis. Toch slaagt Jules erin om, vele jaren later, een geheel eigen en unieke draai aan dit vertrouwde thema te geven. Hoewel Jules misschien niet zo iconisch zal worden als E.T., met geen actiefiguren, games en merchandise in het vooruitzicht, mag dat de pret niet drukken. De film is op zichzelf een heerlijk kijkavontuur. Het einde is bijzonder hartverwarmend en zet de deur open voor een meer avonturen tussen Jules en Milton. Jules bewijst dat er nog altijd ruimte is voor nieuwe verhalen binnen een bekend raamwerk en biedt een frisse kijk op een geliefd thema.

LEES OOK | Opwinding in New York na bijzondere buitenaardse ontmoeting

Jules is een grandioze feel-good film die een schijnwerper zet op de levenslustige kant van ouderen, en tegelijkertijd laat zien dat avontuur geen leeftijdsgrens kent. De dynamiek tussen Jules en de rest van de cast is meesterlijk in beeld gebracht, wat de film verrijkt met diepgaande emoties en momenten van oprechte humor. Hoewel het onvermijdelijk is om de vergelijking met E.T. te maken, heeft Jules absoluut zijn eigen unieke pad bewandeld. Deze film verdient een eindbeoordeling van 7,8 en laat een onuitwisbare indruk achter als een hartverwarmend verhaal dat ons herinnert aan de sprankeling van het leven, zelfs als de jaren verstrijken.