Recensie: 'iHostage' - Spannend, beklemmend en verrassend raak

Nou nee, niet echt dus. Als niet-Amsterdammer was ik het hele voorval alweer half vergeten. Maar iHostage brengt het met volle kracht terug in ons collectieve geheugen – en hoe. Boermans weet van deze grimmige gebeurtenis een razend spannende en bij vlagen beklemmende film te maken, waarbij zelfs roddelkoningin Yvonne Coldeweijer op hilarische wijze tussen de regels door met de grond gelijk wordt gemaakt. Ze had namelijk – in het echt – een video gepost van de gijzelaars in de winkel. Niet bepaald handig.

Wat iHostage vooral interessant maakt, is dat het verder kijkt dan de sensationele nieuwskoppen. Want waar wij als buitenstaanders vooral de flitsen op het journaal zien, duikt Boermans diep in de beleving van de betrokkenen. Hoe ervaart de politie zo’n dag? En wat doet zo’n traumatische situatie met de gijzelaars zelf? Die emotionele impact, die vaak pas veel later echt binnenkomt, is de rode draad van de film – en precies daarin schuilt de kracht.

Liefhebbers van Boermans’ eerdere werk zullen trouwens bekend terrein herkennen. De film ademt op momenten dezelfde sfeer als zijn serie Het Gouden Uur – het zou bijna een spin-off kunnen zijn. Dat is overigens absoluut geen kritiek, want laten we wel wezen: dát is zonder twijfel één van de betere Nederlandse series van de afgelopen jaren. (Het tweede seizoen komt eraan!)

De cast van iHostage is een aangename verrassing. In plaats van de geijkte BN’er-parade krijgen veel getalenteerde acteurs de ruimte om te schitteren. Tuurlijk, er zit ook wat star power in de cast. Zo zien we Marcel Hensema, Loes Haverkort en Matteo van der Grijn. Maar de grootste verrassing? Admir Šehović. Zijn vertolking van een van de gijzelaars is zó intens en geloofwaardig, dat het bijna ongemakkelijk wordt om naar te kijken. Gek genoeg werd hij nauwelijks genoemd in het persmateriaal – onterecht, want hij levert een indrukwekkende prestatie en draagt de film op zijn schouders.

Het verhaal zelf is grotendeels een reconstructie van de gebeurtenissen. Ja, we weten allemaal hoe het is afgelopen. Geen shockerende wendingen dus, en de climax zie je van mijlenver aankomen. Maar dat doet weinig af aan de spanning die Boermans zorgvuldig opbouwt. Door de gebeurtenissen te dramatiseren en de personages echt een gezicht te geven, voel je meer betrokkenheid dan bij het oppervlakkige nieuwsgeweld van toen.

De dader krijgt overigens ook meer diepgang dan je zou verwachten. Omdat zijn motief – voor zover bij mij bekend – nooit helemaal is opgehelderd, heeft het script hier duidelijk ruimte genomen voor creatieve interpretatie. Dat levert een intrigerend, zij het deels fictief, profiel op.

Is iHostage perfect? Nee. De voorspelbaarheid van het einde zorgt ervoor dat de echte gut-punch uitblijft. Maar als dat het enige minpunt is, mogen we als kijker absoluut niet klagen. De film is spannend, stijlvol en geeft ons een zeldzaam inkijkje in een gebeurtenis die ons land even in zijn greep hield. Of de gemiddelde Amerikaanse Netflix-kijker hier met dezelfde ogen naar kijkt? Waarschijnlijk niet. Maar voor ons, Nederlanders, is dit een ijzersterk stukje film dat laat zien dat we heus wel meer kunnen dan alleen romcoms of feelgoodseries.

★★★★☆

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!