Recensie: 'F1' - Snelheid en stijl botsen in adembenemende schoonheid

Films
zaterdag, 28 juni 2025 om 14:00
ukzin02yxaeqdlmphh9euwqamg6
F1 doet geen moeite om zich anders voor te doen dan het is. Dit is een sportfilm in hart en nieren: vertrouwd, razendsnel en schaamteloos ontworpen om te entertainen. Het verhaal, de structuur, de opbouw – we hebben het allemaal eerder gezien. Maar dáár zit 'm juist de kracht: elke versnelling, elke emotionele klap en elke beslissing op het scherpst van de snede is bewust gekozen.
Regisseur Joseph Kosinski kent de formule door en door. In plaats van die te herschrijven, draait hij de schroeven zó strak aan dat alles loopt als een perfect afgestelde motor. Natuurlijk zullen doorgewinterde F1-fans hun wenkbrauwen optrekken bij de Hollywood-dramatiek of Sonny Hayes’ capriolen op de baan, die hem in het echt al vóór de lunch zijn racelicentie zouden kosten. Maar laten we eerlijk zijn: dit is geen documentaire. Dit is een supergestileerde sportfilm, gemaakt voor drama, bravoure en snelheid. Op dat vlak levert F1 groots.
Joseph Kosinski is een regisseur die snelheid snapt. Na het grenzeloos opjagen van jets in Top Gun: Maverick, brengt hij nu dezelfde adembenemende visuele flair naar een andere arena: de Formule 1. Het is een klassiek verhaal over verlossing, rivaliteit en natuurlijk een ouderwetse comeback. Met Brad Pitt aan het roer en een indrukwekkend team achter de schermen gaat F1 vliegend van start en remt nauwelijks af.
Pitt speelt Sonny Hayes, een uitgebluste oud-coureur die meer tijd heeft besteed aan spijt dan aan winnen. Wanneer zijn oude vriend Ruben (Javier Bardem) hem opnieuw benadert, kruipt Sonny letterlijk én figuurlijk weer achter het stuur. De opzet is een schoolvoorbeeld: de oude rot tegenover een jonge, brutale nieuwkomer. Maar zelfs als het voorspelbaar is, wordt het zó technisch strak gebracht dat je het moeiteloos accepteert.
iabpo0lt49gmftuvuemqydkmvhxjpg
Visueel is de film ronduit spectaculair. Cameraman Claudio Miranda, ook betrokken bij Maverick, verandert elke bocht en elk recht stuk in puur filmgoud. De racescènes zijn zó intens gefilmd – met camera’s die tegen de bolides aan geplakt lijken – dat je het in je borst voelt trillen. Er zitten ook een paar adembenemende crashes in, waarbij Kosinski het realisme van F1 oprekt tot het uiterste. Omdat het is gefilmd tijdens echte races met IMAX-camera’s, krijgen we scènes die tegelijk klinisch precies én overdonderend groots aanvoelen. Een waar spektakel op een gigantisch scherm.
De bijrollen doen allemaal iets wezenlijks en de hele cast lijkt zichtbaar plezier te hebben. Ze spelen perfect tegen Pitt, die Sonny neerzet als een man vol mythische vermoeidheid, gevangen tussen nostalgie en de drang om te bewijzen dat hij nog steeds meekan.
fl8sy9w5avfefunvoj8tn4ufuwzjpg
Damson Idris valt op als Joshua Pearce, een talentvolle rookie met een opvliegend karakter en genoeg kunde om zelfs de meest doorgewinterde veteraan te laten zweten. Zijn chemie met Pitt is precies goed: spanning, respect, botsingen – en dat alles zonder dat het drama geforceerd aanvoelt. Kerry Condon maakt het trio compleet als Kate McKenna, een vlijmscherpe technisch directeur die sneller denkt dan de coureurs kunnen rijden. Ze is het brein van het team, de stille kracht die alles laat draaien met een mix van intelligentie en lef.
Een kanttekening is wel dat het lijkt alsof men nieuwe kijkers koste wat kost wil bijpraten over de F1-wereld, in plaats van het publiek gewoon mee te laten gaan. Zoals eerder genoemd: Sonny’s gedrag op de baan zou elke teamchef in het echt tot wanhoop drijven. Ook Kate McKenna’s technische tovertrucs zijn zó indrukwekkend dat Ferrari haar waarschijnlijk vrijdag nog naar Maranello zou vliegen. Maar goed… dit is cinema. Zonder een beetje heldhaftige overdrijving kunnen we net zo goed Drive to Survive opzetten.
Toch moet gezegd worden: F1 weet precies wat het is, en omarmt zijn genre én de clichés met volle overtuiging. Het is een overweldigend spektakel, zo meeslepend dat je jezelf erop betrapt dat je je adem inhoudt bij de volgende pitstop. De finale verhoogt de inzet nog eens met sabotage, een nieuwe tegenstander (Tobias Menzies) en spanning die tot het uiterste wordt opgevoerd. Het geluid, de energie, de beelden in IMAX – alles samen maakt duidelijk: dit is een film die je op het allergrootste scherm moet zien.
★★★★☆
Deze recensie is geschreven door Grant Tandy namens Screenvice.com. F1 draait nu in de bioscoop. Bekijk hieronder de officiële trailer.

Blijf op de hoogte van jouw favoriete films en series

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!