Recensie: 'Brick' – Een afgemetseld mysterie zonder fundament

Brick, geregisseerd door Philip Koch (Tribes of Europa, Sixty Minutes), speelt zich af in een appartementencomplex dat plots volledig wordt ingesloten door een mysterieuze muur van donkere, metalen bakstenen. Geen ramen, geen deuren, geen communicatie. Alleen verwarring, claustrofobie en de onmogelijke taak om uit te vinden wat er in godsnaam aan de hand is.

Centraal staan Tim (Matthias Schweighöfer) en Olivia (Ruby O. Fee), een stel dat nog nasiddert van een traumatisch verlies. Olivia wil de relatie nieuw leven inblazen met een spontane roadtrip, maar zodra ze de deur uit wil stappen, beseft ze: ze zitten vast. Tim, een werkverslaafde gameontwikkelaar, en Olivia moeten samenwerken met hun excentrieke buren om uit dit bizarre labyrint te ontsnappen.

De eerste trailer wekte nog enige hoop: een afgesloten flatgebouw, een mysterieuze kracht, overlevingsdrift en onderhuidse paranoia. In plaats van echt in te zoomen op het mysterie of het overlevingsaspect, kiest de film voor een weinig interessante karakterstudie van een relatie in crisis.

De paranoïde agent (Murathan Muslu), een bejaarde met een pistool (Axel Werner) en een stel chaotische toeristen voegen nauwelijks iets toe. In plaats van interessante groepsdynamiek blijft het bij karikaturen die ieder slechts één functie hebben: roepen dat er iets moet gebeuren, zonder dat er echt iets gebeurt.

Dan is er nog het tempo. Waar je zou hopen op opbouwende spanning, mysterieuze vondsten en een beklemmende sfeer, blijft Brick maar doordraaien in herhalende scènes van geruzie, gesjouw met meubels en onverklaarbare mood swings. Pas in de laatste tien minuten komt er wat actie, maar tegen die tijd ben je als kijker al lang afgehaakt.

Toegegeven, het productiedesign ziet er verzorgd uit. De metalen muur heeft een strak, dreigend uiterlijk en het appartementencomplex voelt geloofwaardig aan als decor. Ook de chemie tussen Schweighöfer en O. Fee zorgt af en toe voor een sprankje authenticiteit, al kunnen ook zij het script niet redden. Een paar shots waarin de camera door gaten in muren en vloeren zweeft, suggereren kortstondig een spannender film. Maar helaas: Brick doet niets met de visuele flair.

Brick had de potentie om een beklemmende, intelligente thriller te worden, maar struikelt over vrijwel elk essentieel aspect. De dialogen zijn krakkemikkig en de genre-elementen worden ondergesneeuwd door saaie, geforceerde drama’s.

★★½☆☆☆

Brick is nu te zien op Netflix, bekijk hieronder de officiële trailer.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!