Interview: Bas Keijzer - "Als Hollywood belt, sta ik daarvoor open"

De Vaandeldrager Vijf opent met vijf gemaskerde figuren die tijdens de onthulling van Rembrandts "De Vaandeldrager" in het Rijksmuseum het kunstwerk van 175 miljoen euro gegijzeld houden. Ze dreigen het schilderij te vernietigen, tenzij hun vriendin Debbie, een slachtoffer van het Toeslagenschandaal, haar dochter om twaalf uur terugkrijgt. Ondertussen verbergen de staatssecretaris van Cultuur, zijn woordvoerster en de museumdirectrice zich in het toilet, waardoor de actievoerders in een onverwachte gijzelingssituatie belanden die Nederland in spanning houdt.

De Vaandeldrager Vijf lijkt een spannend, komisch en aangrijpend verhaal te zijn dat kritisch naar het overheidsbeleid van de afgelopen jaren kijkt. Kunt u in uw eigen woorden uitleggen wat de kijker kan verwachten?

“De film gaat over twee werelden die op het eerste gezicht lijnrecht tegenover elkaar staan. Door te praten en te luisteren naar elkaar staan ze dichterbij dan verwacht.”

“Haha, dat is nogal een vraag. Als de heer Plasterk mij belt, wil ik hem het advies geven om kinderen en jongvolwassenen bij de formatie te betrekken. Luister naar de toekomst. En dan bedoel ik niet via indoctrinatie via TikTok of andere platforms, maar vraag hoe ze over gevoelige onderwerpen denken. Vraag hoe zij de wereld willen zien waarin zij leven. Je zult zien dat ze heldere, menslievende antwoorden zullen geven. En als er door deze betrokkenheid een nieuwe premier wordt gekozen, zal ik daarvoor klappen. Ik ambieer geen premier van Nederland te worden. Wel wens ik acteur te blijven voor de rest van mijn leven.”

“Dat weet ik niet. Marco werkt voor de politie en doet zijn werk goed. Zijn privéleven is allesbehalve rustig en stabiel. Misschien is het daarom wel dat hij zo goed in zijn werk is.”

"Ik denk dat het publiek uitkijkt naar deze (tele)film! Hoewel je in anderhalf uur onmogelijk het hele verhaal kunt vertellen, vind ik het van grote klasse dat de film twee ogenschijnlijk verschillende werelden weet samen te brengen."

"In eerste instantie is het de producent of regisseur die voor mij kiest. Dan is het aan mij om de rol te vertolken of auditie te doen. Mijn keuze hangt vaak af van de impact van de rol en wat ze ermee willen vertellen. Films als Totem of Lucia de B en de serie Ninja Nanny ben ik enorm trots op. Daartegenover staan Black Out, De Scheepsjongens van Bontekoe, De Kleine IJstijd. Er zijn maar weinig producties waar ik nu niet meer achter sta..."

“Uiteraard zou ik willen zeggen. Maar het begint, zoals gezegd, bij het script en wat de makers willen vertellen. Een aantal jaar geleden heb ik een rol geweigerd in een project over slavernij. Het is een beladen onderwerp waar ik graag aan meewerk, maar mijn personage, een slavenhouder, was zo rechtlijnig en constant boos dat ik het niet voor mij zag. Als mijn personage dieper was uitgewerkt en ik aanvankelijk een schijnbaar aardige man was, zou het verhaal des te pijnlijker worden. Het idee en de gewoonte dat witte mensen denken te kunnen heersen over zwarte mensen zouden daardoor nog meer absurd en mensonterend overkomen.”

Gesproken over Het Gouden Uur, de serie is bezig aan zijn tweede leven en is momenteel een internationaal succes op Netflix. Is er zicht op een tweede seizoen, en denkt u dat uw personage Willem zal terugkeren, of is zijn verhaal definitief afgerond?
"Mocht er een tweede seizoen komen, dan acht ik de kans klein dat Willem terugkeert. Het Gouden Uur was een indrukwekkende ervaring."

“Mensen zijn altijd op zoek naar kwaliteit en diepgang. Dus dat het aan populariteit wint, verbaast mij niet. Maar onderschat de (eigen) documentaires, series en films op de Publieke Omroep niet! Deze zijn vaak met groot vakmanschap gemaakt in alle lagen die film in zich heeft. Films met kijktips op het scherm, min 5 reclameblokken van ieder 12 minuten en zonder aftiteling stoten mij af. Ik hoop dat de populariteit krijgt wat het verdient: diversiteit in verhalen. Dat de bedenkers en makers naar behoren betaald krijgen en dat het draaischema goed doordacht is zonder in tijdnood te zitten. (De uitzondering bevestigt de regel).”

“Door het bereik van de streamingdiensten ben je als acteur als het ware al internationaal bezig. Als Hollywood belt, sta ik daarvoor open en ben ik benieuwd naar wat ze van mij vragen. Maar om hier nu te zeggen dat ik ambieer om in Hollywood te slagen, is mijn antwoord: nee. Ik wil goed acteerwerk afleveren, en waar dat is maakt mij niets uit.”

“In het tweede deel van dit jaar sta ik vooral in het theater. In september in Apeldoorn, in een stuk over de Zwitsalfabriek en in oktober, november en december een tournee met mijn monoloog "Annet". Mocht ik dit jaar een rol krijgen in een film of serie, dan zal deze pas volgend jaar te zien zijn.”