Na een traag op gang gekomen eerste seizoen wist The
Rings of Power zich in seizoen 2 flink te herpakken. De serie dook dieper
Midden-aarde in en leverde een onverwacht ijzersterk verhaal af rond de
manipulatieve band tussen Sauron (Charlie Vickers) en de elvensmid Celebrimbor
(Charles Edwards). Maar wie bekend is met de boeken van Tolkien weet: het had
nog véél grimmiger kunnen worden. Precies dat lijkt seizoen 3 — dankzij een
tijdsprong — voorlopig te omzeilen. In aflevering 8 van seizoen 2, Shadow and Flame, zien
we hoe Eregion onder vuur ligt. Adar en zijn Orks vallen aan, terwijl Elrond en
Gil-galad wanhopig proberen de stad te verdedigen. Celebrimbor is er slecht aan
toe. Toch kiest hij ervoor om achter te blijven en vraagt Galadriel om de negen
ringen bij Annatar weg te halen. Wat volgt is een ijzingwekkend gevecht in de
smederij.
Celebrimbor keert terug om Annatar te confronteren, maar
komt oog in oog te staan met de ware Sauron — en die houdt zich niet in.
Terwijl hij zijn bewakers afslacht, richt hij zich op de elvensmid:
"Er zijn manieren om je in leven te houden, mellon. Moet ik je soms ook
mijn meesterschap in die kunst tonen?"
Met pijlen, pijn en pure psychologische terreur probeert
Sauron Celebrimbor te breken. Hij wijst hem zelfs aan als zondebok voor zijn
eigen lijden. Een ijskoude manipulatie die zijn weerga niet kent.
Wat had het kunnen zijn?
Voor wie de boeken Unfinished Tales of Númenor &
Middle-earth heeft gelezen, komt het allemaal nog maar mild over. Daarin
gaat het een stuk verder: Sauron martelt Celebrimbor om informatie over de
ringen, krijgt alleen de locatie van de zeven dwergenringen los, en hangt
vervolgens zijn met pijlen doorzeefde lichaam op als een afschrikwekkende
banier.
Een scène die qua impact doet denken aan The Return of
the King, waar de Orks de hoofden van gesneuvelde soldaten over de muren
van Minas Tirith katapulteerden. Wreed, grotesk en onmenselijk — precies het
niveau waar Sauron zich thuisvoelt.
Tijdsprong als narratieve ontsnapping
De tijdsprong in seizoen 3 lijkt een strategische zet. Niet
alleen wordt er een fris verhaal aangeboord, maar ook het meest brute moment
uit Celebrimbors geschiedenis wordt daarmee omzeild. In plaats van een
bloederige executie, kregen we een scène waarin hij Sauron een laatste, rake
boodschap meegeeft:
“Hij noemt Sauron een gevangene van de ringen en doopt hem tot ‘De Heer van de
Ringen’.”
Een waardig afscheid, met meer kracht in woorden dan in wapens.
Maar zijn we er echt van af?
Toch zou het naïef zijn te denken dat dit moment nooit meer
terugkomt. The Rings of Power speelt graag met flashbacks en visioenen —
kijk maar naar Galadriels herinneringen aan haar broer. Dus wie weet krijgen we
het alsnog te zien, als een pijnlijk spookbeeld dat de elven motiveert om terug
te slaan.
Ondertussen verschuift de focus langzaam naar Númenor, het
rijk dat in de boeken een dramatische rol speelt in Saurons volgende stappen.
De duisternis is dus allesbehalve verdwenen. Ze verandert alleen van vorm — net
als haar meester.
Blijf op de hoogte van jouw
favoriete films en series
Heb je genoten van dit artikel?
Trakteer ons dan op een
(virtuele) koffie of steun
The Nerd Shepherd door ons
te volgen op
Facebook,
X,
Instagram en
Google Nieuws! Voor de
laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze
Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!