De nieuwe rampenserie La Palma van Kastanjenmanden-maker Kasper Barhoef stond al geruime tijd op mijn verlanglijstje en weet, ondanks de beperkte speelduur van slechts vier afleveringen, moeiteloos te imponeren. De Noorse serie is nu te zien op Netflix.
De serie draait om een Noors gezin dat de ijzige decemberkou inruilt voor de zon op het Spaanse eiland La Palma. Een eiland met een geschiedenis vol vulkaanuitbarstingen en ander natuurgeweld – een recept voor een meeslepende rampenserie, zou je denken. Toch was niet iedereen even enthousiast. Spaanse kijkers, vermoedelijk eilandbewoners, vonden het minder fijn dat hun leed nog eens breed werd uitgemeten in een spectaculaire Netflix-productie. Maar ach, ik ben ook maar een simpele Nederlander; wat weet ik nou van vulkanologie en tsunami’s? Wetenschappelijke foutjes vielen me dan ook niet echt op.
De eerste afleveringen bouwen het verhaal rustig op, maar al snel kom je in een stroomversnelling die je meezuigt in een nachtmerrie. Een jonge wetenschapper ontdekt “de perfecte storm,” maar wordt natuurlijk niet serieus genomen, met desastreuze gevolgen. Deze wetenschapper, Marie Ekdal (subliem vertolkt door Thea Sofie Loch Næss), is – hoe kan het ook anders – Noors. Nooit geweten dat La Palma een Noorse enclave is? Maar goed, zulke details doen er niet echt toe. Loch Næss is een absolute blikvanger, en ik hoop dat we haar snel in Hollywood-producties gaan zien: wát een prachtige verschijning, deze dame!
Naast Marie volgen we het Noorse gezin, bestaande uit vader, moeder, dochter Sara en een autistisch zoontje. Het gezin weet aardig te boeien, hoewel sommige verhaallijnen voorspelbaar zijn. Zo verdwijnt de zoon op een cruciaal moment, maar wordt hij gelukkig snel weer teruggevonden. Sara, gespeeld door Alma Günther, steelt echter de show. Haar ontwikkeling van verlegen tiener tot zelfverzekerde jonge vrouw – inclusief een coming-out – is prachtig geschreven en geloofwaardig uitgewerkt. Nee, geen reden tot paniek: de serie is niet “woke,” maar simpelweg goed doordacht. Haar relatie met een meisje dat ze op het eiland ontmoet, geeft de serie bovendien de nodige emotionele diepgang.
Het spektakel van de rampen zelf is indrukwekkend, zeker voor een Noorse Netflix-productie. Vulkanen spuwen, tsunami’s razen, en toch blijft het verhaal geloofwaardig. Ja, sommige scènes voelen wat cliché – personages die nét op tijd gered worden, bijvoorbeeld – maar dat doet weinig af aan de spanning. Wat misschien wel jammer is, is dat de serie na vier afleveringen al voorbij is. Een extra aflevering met een “eind goed al goed” had niet misstaan.
Kasper Barhoef bewijst met La Palma dat hij zijn vak nog steeds meester is. De serie combineert sterke personages, een meeslepend verhaal en visueel spektakel. En ja, ook al zijn er wat wetenschappelijke kanttekeningen en kritiek van sommige kijkers, ik zat van begin tot eind met zweethandjes. La Palma is niet alleen een van de beste Netflix-series van dit jaar; het is ook een schoolvoorbeeld van hoe een rampenserie hoort te zijn. Mijn enige kritiekpunt? Vier afleveringen zijn in dit geval gewoon te weinig.
★★★★☆
La Palma is nu te zien op Netflix, bekijk hieronder de officiële trailer.
Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!