Exclusief: Regisseur Jeremiah Zagar over de breekbaarheid van vaders in de HBO-serie 'Task'

“Ik denk dat je, zowel als regisseur als als vader, een diepe emotionele band voelt met de kinderen,” vertelt Zagar. “Ik weet niet of er een grotere vorm van liefde bestaat dan de liefde van een ouder voor zijn kind. Dus wanneer we op de set staan met die kinderen – en Mark of Tom met hen werkt – proberen we diezelfde liefde en hetzelfde respect te tonen als we ook aan onze eigen kinderen zouden geven.”

Die uitspraak vat perfect samen waarom Task meer is dan een standaard cops and robbers-verhaal. Waar veel misdaadseries verzanden in clichés over goed en kwaad, toont Task de fragiele menselijkheid van zijn hoofdpersonages. Zowel Tom Brandis (Mark Ruffalo), een voormalige priester die als FBI-agent zijn morele kompas probeert te behouden, als Robbie Prendergrast (Tom Pelphrey), een vuilnisman met een gevaarlijk dubbelleven, zijn vaders die op hun eigen manier proberen overeind te blijven.

Zagar benadrukt dat juist die fysieke en emotionele nabijheid tussen ouder en kind essentieel was tijdens het draaien: “In veel commerciële films en televisieseries valt me juist op dat er vaak een gebrek is aan fysiek contact tussen ouders en kinderen. Dat voelt voor mij niet echt. In werkelijkheid zijn we juist heel fysiek en nabij met onze kinderen. Dat was iets wat ik absoluut wilde laten terugkomen in de scènes tussen Tom en de kinderen.”

De kwetsbare vaderfiguur is al langer een terugkerend thema in het werk van Zagar. Zijn documentaire In a Dream (2008) ging over zijn eigen vader, kunstenaar Isaiah Zagar, en in zijn speelfilm We the Animals (2018) stond de intieme dynamiek binnen een gezin centraal. In Task komt dit thema tot volle bloei.

Zagar legt uit hoe hij die intimiteit op de set tot leven bracht: “Een groot deel daarvan kwam voort uit de tijd die ze samen doorbrachten, zodat ze zich veilig genoeg voelden om echt die nabijheid op te zoeken. Daarbij werkte ook onze fantastische acteercoach, Noelle Gentile, die al bij al mijn films betrokken is geweest. Zij begeleidt zowel de kinderen als de acteurs die nog geen ervaring hebben en zorgt ervoor dat vaders en kinderen elkaar echt kunnen vinden – dat ze die oprechte intimiteit kunnen delen die tussen vaders en zonen, maar ook tussen vaders en dochters, bestaat.”

Die woorden klinken door in elke scène van Task. Zelfs tijdens de gewelddadigste momenten blijft het menselijk hart voelbaar. De camera observeert, maar veroordeelt niet. Waar andere misdaadseries vooral spanning nastreven, toont Zagar juist de breekbaarheid van mannen die vastzitten tussen hun rol als vader en hun drang om te overleven.

De serie, die op Rotten Tomatoes een indrukwekkende score van 95% behaalde, is door critici geprezen als “unrelentingly bleak but equally riveting.” Die beschrijving doet recht aan de intense sfeer die Zagar schept: donker, maar nooit leeg. De cinematografie vangt het grijze Philadelphia met poëtische precisie, terwijl de cast – van Martha Plimpton tot Emilia Jones – elk hun eigen laag aan het verhaal toevoegen.

Toch blijft, zoals Zagar het zelf zegt, alles uiteindelijk draaien om verbinding. Task is een misdaadserie, ja, maar vooral een studie in menselijkheid. Over vaders die falen maar blijven proberen. Over liefde die niet verdwijnt, zelfs niet wanneer alles om hen heen instort.

Wie Task bekijkt, ziet niet alleen een ijzersterke thriller, maar ook een diep menselijk drama over vaderschap, schuld en verlossing. Een serie die laat voelen dat achter elke dader een vader kan schuilgaan – en dat zelfs in de donkerste kamers van de ziel nog altijd licht schijnt.

Task is nu te streamen op HBO Max. Bekijk hieronder de officiële trailer.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!