Deze historische Netflix-serie werpt een unieke blik op de Trojaanse oorlog: "Zó goed gedaan!"

Samen met de BBC produceerde Netflix de ambitieuze, achtdelige miniserie Troy: Fall of a City. Deze losjes op Homerus geïnspireerde vertelling biedt een frisse, eigentijdse blik op het klassieke epos vol eer, goden, verraad en liefde – met creatieve keuzes die zowel bewondering als controverse opriepen.

Troy: Fall of a City speelt zich af in de 13e eeuw voor Christus en volgt de escalatie van het conflict tussen de Grieken en de Trojanen, na de beruchte ontsnapping van Paris, prins van Troje, en Helena, de koningin van Sparta. De serie zoomt in op de nasleep van deze daad, die een decennium van oorlog ontketent – een strijd die wordt gekenmerkt door politieke intriges, militaire strategieën en goddelijke inmenging.

Hoewel veel bewerkingen van de Trojaanse mythe zich beperken tot de hoogtepunten uit Homerus’ Ilias, kiest deze productie ervoor om ook minder bekende elementen uit de Griekse mythologie te integreren. Daarmee biedt de serie een bredere context rond de personages en hun motivaties – iets wat zelden gebeurt in andere verfilmingen.

Een opvallend element van de serie is de prominente rol van de goden, die als menselijke personages worden neergezet. In tegenstelling tot recente verfilmingen – zoals de film Troy uit 2004, waarin de goden vrijwel volledig zijn genegeerd – laat Troy: Fall of a City hen actief deelnemen aan het verhaal. De goden zijn voelbaar aanwezig in het eerste deel van de reeks, maar worden later door Zeus teruggefloten, in lijn met passages uit de originele Ilias.

Ook inhoudelijk wijkt de serie op diverse punten af van de klassieke teksten. Zo wordt Menelaüs neergezet als een wrede en manipulatieve figuur, wordt het Trojaanse Paard hervertaald als een voedselgift aan een uitgehongerde stad, en wordt Briseïs’ lot herschreven om haar meer agency te geven.

De castingkeuzes van de serie, met zwarte acteurs in de rollen van Achilles (David Gyasi) en Zeus (Hakeem Kae-Kazim), leidden tot discussies over representatie en historische accuraatheid. Deze kritiek kwam ondanks het feit dat sommige klassieke figuren, zoals Andromeda, oorspronkelijk als Ethiopisch zijn beschreven – iets wat in eerdere adaptaties zelden werd gerespecteerd. De reacties op deze keuzes zeggen dus meer over hedendaagse percepties dan over de mythologische bronnen.

De kijkcijfers vielen echter tegen, vooral in het Verenigd Koninkrijk. De première trok slechts 3,2 miljoen kijkers – ver onder het gebruikelijke zaterdagavondniveau van de BBC. Internationaal kreeg de serie een gematigde beoordeling van critici (68% op Rotten Tomatoes).

Toch zijn er vandaag de dag nog altijd kijkers die de serie weten te waarderen. Zo schrijft iemand op X: “Als langjarige fan van Homerus vond ik de Brad Pitt-film maar teleurstellend, en voelde ik me pas echt tevreden toen Netflix Troy: Fall of a City uitbracht. Ondanks de duidelijke problemen met de ‘diverse’ casting, heeft Netflix alles zó goed gedaan dat ik tranen met tuiten huilde toen Troje viel.”

Ondanks gemengde recensies en teleurstellende kijkcijfers blijft Troy: Fall of a City een fascinerende herinterpretatie van een van de oudste oorlogsverhalen uit de westerse cultuur. Voor wie houdt van historische drama’s die niet bang zijn om risico’s te nemen met bronmateriaal, is deze serie zeker een aanrader. Bekijk hieronder de officiële trailer.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!