Recensie: "Saw X" - Uniek, Verfrissend en Ouderwets Luguber

In tegenstelling tot eerdere delen, waarin de nadruk voornamelijk op de 'slachtoffers' lag, slaagt "Saw X" erin om Jigsaw niet uitsluitend als de schurk van het verhaal neer te zetten. Opmerkelijk is dat ondanks de nieuwe reeks slachtoffers die op huiveringwekkende wijze in zijn val worden gelokt, er enige empathie wordt gewekt voor John Kramer.

LEES OOK | Billy the Puppet uit SAW-films duikt op in nieuwsreportage

De film begint met Kramer die naar Mexico reist in de hoop op genezing van zijn kanker. Al snel ontdekt hij dat de hele kliniek een bedrieglijke façade is, bedoeld om wanhopige patiënten op te lichten en hen geen genezing te bieden. Dit leidt tot onvermijdelijke confrontaties tussen Kramer en de mensen die hij op zijn pad tegenkomt. Een voor een worden ze onderworpen aan Jigsaw's duistere spellen. Het blijkt dat de zogenaamde artsen eigenlijk geen medische professionals zijn - één van hen is bijvoorbeeld een sekswerker en de ander een drugsverslaafde.

"Saw X" speelt zich af tussen de eerste en tweede film in de franchise. Een opvallende afwijking van het gebruikelijke format is het ontbreken van betrokkenheid van de politie, wat een welkome variatie is aangezien het kat-en-muisspel tussen de politie en Jigsaw al een cliché was geworden in eerdere delen.

"Saw X" doorbreekt alle bekende clichés van de franchise, en hoewel de daden van Kramer wreed blijven, werpt dit deel een nieuw licht op zijn motieven en biedt het aanzienlijke karakterontwikkeling voor de beruchte 'Jigsaw'-moordenaar. Hoewel Billy the Puppet weer van de partij is, speelt hij geen dominante rol in deze film, in tegenstelling tot voorgaande delen. Het lijkt erop dat de makers zich afvroegen waar ze Billy nog konden inpassen, wat de vraag oproept of zijn iconische aanwezigheid nog steeds van toegevoegde waarde is.

De 'spellen' die Jigsaw speelt met zijn slachtoffers zijn opnieuw angstaanjagend en schokkend, passend binnen de "Saw"-traditie. Desalniettemin zijn de spellen in dit deel relatief kort in vergelijking met eerdere films in de reeks. Dit hoeft echter niet als een negatief punt te worden beschouwd, aangezien "Saw X" de nadruk legt op karakterontwikkeling, wat uitstekend werkt.

"Saw X" laat zien waarom de makers spijt hebben betuigd over de dood van John Kramer in "Saw III." Tobin Bell's indrukwekkende vertolking van Kramer is onschatbaar voor de franchise, en deze film benadrukt dat nogmaals. De film onthult ook dat Kramer zichzelf beschouwt als een soort vaderfiguur, zowel voor zijn handlangster Amanda, die ook weer haar opwachting maakt, als voor een jongen die hij eerder in de film ontmoette. Dit zaait de kiemen voor mogelijke toekomstige uitbreidingen van de franchise, al vragen we ons af of er nog ruimte is in de tijdslijn van de "Saw" franchise om Kramer verder te laten schitteren.

Al met al biedt "Saw X" een verfrissende kijk op de vertrouwde elementen van de franchise en brengt het karakterontwikkeling en diepgang naar voren die fans zullen waarderen. Dit deel bewijst dat de "Saw" franchise nog steeds in staat is om te verbazen en intrigeren, zelfs na tien films. Een absolute aanrader voor liefhebbers van het genre en trouwe fans van de reeks.