Stel je voor: een afgelegen, schilderachtig dorpje in
Japan, een telefoon zonder verbinding en twee gebroken mensen die proberen de
scherven van hun leven weer op te rapen. Dat is het uitgangspunt van Whispers
in the Wind, de nieuwe dramafilm die sinds kort op Netflix te zien is. (Let
op: Zet je profiel op Engelstalig) Regisseur RC Delos Reyes neemt ons mee naar
Otsuchi, een stad die ooit werd verwoest door de tsunami van 2011, en laat zien
hoe verlies, schuld en hoop met elkaar verweven zijn.
Centraal in de film staat de zogenaamde “wind phone”, een
echte locatie waar mensen via een oude telefoon symbolisch praten met hun
overleden dierbaren. Dit telefoonhokje speelt een cruciale rol in het verhaal
van Hannah (Barbie Imperial) en Ren (Carlo Aquino), twee vreemdelingen die
worstelen met hun eigen verdriet. Het concept van een telefoonlijn naar het
hiernamaals klinkt misschien zweverig, maar in Whispers in the Wind
wordt het een krachtig symbool voor verwerking en verbinding.
Hannah zit gevangen in een web van schuldgevoelens. Ze denkt
dat de breuk met haar verloofde, Emil, heeft bijgedragen aan zijn dood tijdens
de tsunami. Ren daarentegen is op een missie: hij wil antwoorden vinden over
zijn moeder, die sinds de ramp vermist is. Als hun paden kruisen bij de wind
phone, ontstaat er een onverwachte band die zowel rauw als ontroerend is.
Barbie Imperial levert een tour de force. Haar vertolking
van Hannah voelt intens en authentiek, alsof ze je rechtstreeks haar pijn en
spijt laat voelen. Er zijn scènes waarin haar stiltes net zoveel zeggen als
haar woorden, en dat is puur vakmanschap. Vooral de momenten waarop ze zichzelf
bij de wind phone blootgeeft, zijn hartverscheurend en tegelijkertijd helend om
te zien.
Carlo Aquino is de perfecte tegenhanger. Met zijn rustige en
empathische aanwezigheid brengt hij balans in de emotionele rollercoaster van
de film. Ren's simpele maar diepgaande uitspraak—“Niet kunnen afscheid nemen
is oneerlijk voor zowel de levenden als de doden”—blijft lang nazinderen.
Het is precies dit soort zinnen dat de film zijn ziel geeft.
Visueel is Whispers in the Wind een pareltje. De
adembenemende beelden van Otsuchi’s heropgebouwde landschappen worden
afgewisseld met schokkende flashbacks van de verwoesting die de tsunami heeft
achtergelaten. Cameraman Tom Redoble weet de serene schoonheid van Japan te
vangen zonder het tragische verleden van de regio uit het oog te verliezen. Het
contrast tussen hoop en verdriet spat van het scherm af.
Hoewel de eerste helft van de film enigszins traag op gang
komt, blijkt dit nodig om de emotionele impact van het verhaal volledig te
laten landen. Tegen het einde van de film, wanneer Hannah eindelijk de kracht
vindt om haar verleden onder ogen te zien, is het onmogelijk om niet geraakt te
worden. Het is een scène die je bijblijft, lang nadat de aftiteling is
afgelopen.
Whispers in the Wind is meer dan een film over
verlies; het is een ode aan de veerkracht van de menselijke geest. De chemie
tussen Barbie Imperial en Carlo Aquino, het aangrijpende verhaal en de
adembenemende cinematografie maken dit tot een ervaring die je écht niet mag
missen. Ga er voor zitten, pak de tissues erbij en laat je meevoeren door de
fluisteringen van de wind.
★★★★☆
Whispers in the Wind is nu te zien op Netflix met een Engelstalig profiel. Bekijk hieronder de officiële trailer.
Blijf op de hoogte van jouw
favoriete Netflix-films en -series
Heb je genoten van dit artikel?
Trakteer ons dan op een
(virtuele) koffie of steun
The Nerd Shepherd door ons
te volgen op
Facebook,
X,
Instagram en
Google Nieuws! Voor de laatste updates over je
favoriete Netflix-series, word lid van onze
Alles over Netflix Facebook-groep.
Zo mis je geen enkel nieuwtje!