Een nieuwe verfilming van War of the Worlds is nu te streamen op Prime Video, en wie dacht dat dit de volgende grote
sci-fi-hit zou worden, komt bedrogen uit. Ondanks de grote naam van Ice Cube in
de hoofdrol levert deze direct-naar-streamingproductie weinig meer dan een
rommelige, visueel armzalige herkauwing van H.G. Wells’ klassieker. Dat er
opnieuw een War of the Worlds-sausje over een middelmatige thriller is
gegoten, voelt vooral als een goedkope poging om met een bekende titel nog wat
aandacht te trekken. In tegenstelling tot eerdere epische verfilmingen, denk aan
de bombastische blockbuster met Tom Cruise uit 2005, speelt deze versie zich
grotendeels af achter een computerscherm. Ice Cube vertolkt Will Radford, een
nukkige cybersecurityanalist bij Homeland Security, die via tientallen
surveillancecamera’s de wereld in de gaten houdt – en vooral zijn eigen
kinderen. Wat volgt is een screenlife-thriller die zich volledig in digitale
ruimtes afspeelt, wat de film meteen een goedkope uitstraling geeft. Slechts
met moeite weet regisseur Rich Lee er enige spanning uit te persen.
Het grootste probleem van deze verfilming zit ’m in de
uitwerking. De CGI, als je het al zo mag noemen, is bedroevend. In plaats van
grootschalige alienaanvallen krijgen we lo-res video’s, computerschermen met nieuwsfeeds en wat generieke stockbeelden van legers in actie. Zelfs het
moment waarop een buitenaardse tripod eindelijk tevoorschijn komt, is allesbehalve
een spectaculair filmisch hoogtepunt. Het is een schoolvoorbeeld van hoe je een
spannend concept volledig kunt laten verzanden in creatieve gemakzucht.
Ice Cube doet zijn best om de film te dragen en brengt met
zijn grommende autoriteit nog enige geloofwaardigheid in zijn rol. Maar laten
we eerlijk zijn: wie gelooft er dat de Amerikaanse overheid deze brombeer met
twee gezichtsuitdrukkingen de volledige controle over nationale veiligheid zou
geven? Zijn personage – dat eerder overkomt als een boze vader dan als een
analist – houdt zich meer bezig met het monitoren van zijn kinderen dan met de
daadwerkelijke dreiging van buitenaards leven.
Wat deze War of the Worlds het meest de das omdoet,
is het script. Het familiedrama voelt oppervlakkig, de dialogen zijn geforceerd
(“Not on my watch!”), en de climax, waarin een Prime-bezorger de dag redt door
een drone via Amazon te activeren, is ronduit tenenkrommend. Je zou bijna
denken dat deze film een uit de hand gelopen reclamespot voor Amazon is. Zelfs
Eva Longoria, die als NASA-wetenschapper probeert te waarschuwen voor de
dreiging, krijgt nauwelijks iets om mee te werken.
Een zoutloze remake die niemand nodig had
Hoewel de film met vlagen nog aardig wegkijkt, laat hij
totaal geen blijvende indruk achter. De CGI is matig, het verhaal slap, en de
visuele keuzes maken het onmogelijk om echt meegezogen te worden in de dreiging
van een buitenaardse invasie. Ice Cube redt de boel nét niet, hoe charmant hij
soms ook bromt. Wie op zoek is naar een spannende War of the Worlds-ervaring,
doet er beter aan om opnieuw de versie van Steven Spielberg uit 2005 te kijken,
of zelfs terug te gaan naar de legendarische radioshow van Orson Welles uit
1938.
★★☆☆☆
Blijf op de hoogte van jouw favoriete films en series
Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een
(virtuele) koffie of
steun
The Nerd Shepherd door ons te
volgen op
Facebook,
X,
Instagram en
Google
Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete films, series en games,
word lid van onze
Facebook-groep.
Zo mis je geen enkel nieuwtje!