Regisseur Craig Johnson trakteert ons met The Parenting op een luchtige horror-komedie waarin bovennatuurlijke chaos en ongemakkelijke familiedynamiek hand in hand gaan. De film, die op 13 maart in première ging op Max, mikt niet op pure horror, maar weet wel te vermaken met een vlot en gevat script. Dankzij een ervaren cast en de scherpe pen van Saturday Night Live-schrijver Kent Sublette voelt The Parenting als een frisse wind binnen het horror-komediegenre.
Het verhaal begint met Rohan (Nik Dodani) en Josh (Brandon Flynn), een jong stel dat hun ouders meeneemt naar een afgelegen landhuis voor een gezellig weekend. Rohan heeft grootse plannen: hij wil Josh ten huwelijk vragen. Maar dat romantische idee krijgt een flinke knauw als blijkt dat hun verblijf een nogal... onwelkome huisgenoot heeft.
In een korte, griezelige flashback naar de jaren 80 zien we hoe een gezin in hetzelfde huis op mysterieuze wijze wordt uitgeroeid door een demonische aanwezigheid. Sindsdien stond het leeg, totdat het werd omgetoverd tot een vakantieverblijf – al blijkt dat niet per se een verbetering.
Maar het zijn niet alleen de spoken die voor spanning zorgen. De ouders van Rohan en Josh zijn elkaars absolute tegenpolen. Josh' ouders, Liddy (Lisa Kudrow) en Cliff (Dean Norris), zijn relaxte, excentrieke types, terwijl Rohans ouders, Sharon (Edie Falco) en Frank (Brian Cox), juist formeel en stijf zijn. Die botsende persoonlijkheden zorgen voor meer ongemak dan de paranormale verschijnselen in het huis.
Wat The Parenting echt doet uitsteken boven de gemiddelde horror-komedie, is de chemie tussen de castleden en de natuurlijke humor die overal doorheen sijpelt. Kudrow en Norris zijn hilarisch als sociaal onhandig ouderpaar, terwijl Falco en Cox juist heerlijk droog en stug zijn. Parker Posey steelt de show als Brenda, de zonderlinge verhuurder van het huis, die met haar vreemde uitspraken en excentrieke gedrag voor extra komische flair zorgt.
Een van de leukste vondsten in de film? De paranormale gebeurtenissen worden per ongeluk in gang gezet doordat het wifi-wachtwoord een Latijnse spreuk blijkt te zijn die een demon oproept. Vanaf dat moment ontspoort de situatie volledig, met als hoogtepunt een door demonen bezeten Frank die een absurde dreiging vormt voor de groep.
Jumpscares zijn schaars en het weinige bloed dat vloeit, wordt vooral ingezet voor komisch effect. De film voelt daardoor meer als een speelse haunted house-ervaring dan als een echte nagelbijter.
Het achtergrondverhaal van de demon blijft vrij oppervlakkig, wat hardcore horror-fans misschien zal teleurstellen. Maar voor wie zin heeft in een luchtige mix van humor en lichte spanning, werkt deze aanpak juist perfect.
Met The Parenting levert Craig Johnson een film af die vooral draait om plezier: scherpe humor, een vleugje horror en een heerlijke cast die zichtbaar geniet van hun rollen. Het is geen film die de annalen van het genre zal ingaan als een klassieker, maar wél een die je een onderhoudende 90 minuten bezorgt.
Hou je van films als Scary Movie of Happy Death Day, maar heb je geen zin in echte horror? Dan is The Parenting een uitstekende keuze. Dankzij de sterke acteerprestaties en de goed getimede grappen blijf je geboeid van begin tot eind. Perfect voor een filmavond met vrienden – met genoeg gelach om te voorkomen dat je nachtmerries krijgt.
★★★½☆☆
The Parenting is nu te zien op HBO Max, bekijk hieronder de officiële trailer.
Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!