Recensie: 'Light' - Meer mist dan mysterie in een slopend saaie sci-fi flop

De eerste tien minuten van Light wekken nog enige hoop. De setting doet denken aan klassiekers als Alien en Prometheus, met astronauten in zware pakken en technologie die herkenbaar aanvoelt voor fans van het genre. De eerste scènes schetsen een mysterieuze, gevaarlijke omgeving waarin overleven centraal lijkt te staan. Echter, zodra het verhaal zich begint te ontvouwen, zakt de film als een pudding in elkaar.

Het plot blijft steken in eindeloze herhaling. Het overgrote deel van de film bestaat uit twee personages – Niu (Christine Roche) en Tallie (Gia Lily) – die zich in een donkere en mistige omgeving voortbewegen en via de radio communiceren. Lange stiltes, trage scènes en een gebrek aan actie maken de film een zware opgave om uit te zitten. De belofte van een dreigende alien blijkt grotendeels loos; de aanwezigheid van het wezen blijft minimaal en pas tegen het einde krijgen we er iets van te zien.

Dat Light een low-budget productie is, wordt direct duidelijk. De film speelt zich grotendeels af in een eentonige, donkere omgeving waarin weinig tot niets te onderscheiden is. De belichting is dusdanig zwak dat scènes moeilijk te volgen zijn, wat eerder frustratie dan spanning opwekt. Daarnaast lijkt de filmstudio in de weer te zijn geweest met een paar kerstlampjes als decorstukken en een flinke dosis mistmachines.

Ook de kostuums en rekwisieten schieten tekort. De personages dragen vrijwel constant hun ruimtehelmen, waardoor expressie en emotie nauwelijks overkomen. Dit maakt het acteerwerk – dat al niet indrukwekkend is – nog vlakker. De langzaam bewegende astronauten op een vrijwel lege, mistige vlakte zorgen ervoor dat de film eentonig aanvoelt.

Naast de visuele tekortkomingen laat ook het script veel te wensen over. Het plot mist spanning en structuur, en er worden thema’s aangesneden die nauwelijks uitgewerkt worden. Er is sprake van mysterie rond de identiteit van bepaalde personages en hun ware bedoelingen, maar deze blijven te vaag om daadwerkelijk intrigeren. Zelfs het einde, waarin enkele dramatische gebeurtenissen plaatsvinden, voelt geforceerd en onsamenhangend.

Wat overblijft, is een film die ondanks een speelduur van slechts 93 minuten tergend lang aanvoelt. De traagheid, het gebrek aan overtuigende spanning en de matige productie zorgen ervoor dat Light eerder een beproeving dan een vermakelijke sci-fi ervaring is.

★☆☆☆☆

Light is nu verkrijgbaar via Pathé Thuis Bekijk hieronder de officiële trailer.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!