Sinds de gloriedagen van de western zijn er maar weinig
films of series die het genre écht nieuw leven inblazen. Af en toe duikt er een
pareltje op—zoals American Primeval op Netflix, die onlangs indruk
maakte—maar over het algemeen blijft het aanbod karig. Helaas doorbreekt Ghosts
of Red Ridge, nu te zien op Pathé Thuis, die trend niet. De film heeft
weliswaar een vleugje spaghettiwestern-nostalgie, maar komt uiteindelijk niet
verder dan een stoffige misser.
We belanden in Red Ridge, een vervallen stadje dat ooit
droomde van een goudkoorts die nooit kwam. Sheriff Dunlap, gespeeld door Owen
Williams, probeert de orde te bewaren, maar wordt geplaagd door visioenen van
overleden dorpsbewoners. Wat begint als een paar onschuldige hallucinaties,
ontspoort al snel in een nachtmerrie waarin de grens tussen realiteit en
waanzin vervaagt.
Klinkt interessant? Op papier misschien. In de praktijk
voelt de film onaf en krakkemikkig aan. De set bestaat uit een paar schamele
gebouwen die amper het idee van een bruisend stadje kunnen verkopen. En waar
zijn de paarden? Een western zonder fatsoenlijk paardengehinnik voelt als een
pannenkoek zonder stroop. Een verdwaalde koets komt af en toe in beeld, maar
dat redt de boel niet.
De regie (van Stefan Colson) en het script (van Brandon
Cahela) laten veel te wensen over. De personages zijn vlak, de dialogen voelen
onnatuurlijk aan, en waarom sheriff Dunlap opeens een obsessie voor
thermodynamica heeft, is een raadsel. Het resultaat is een film die heen en
weer slingert tussen
horror en western, maar nergens echt indruk maakt. De
geesten zijn niet eng, de vuurgevechten niet spannend, en de sfeer blijft
hangen in een ongemakkelijke middelmatigheid.
Toch zijn er een paar lichtpuntjes. De soundtrack weet wél
dat we in een western zitten en brengt een vleugje nostalgie. Ook de kostuums
zijn aardig gedaan—geen Oscar-materiaal, maar geloofwaardig genoeg. De acteurs
doen wat ze kunnen, en Trent Culkin als de deputy heeft zelfs een zekere
charme, al komt de chemie tussen de cast nergens echt tot leven.
Met een speelduur van slechts 81 minuten voelt Ghosts of
Red Ridge toch langdradig en repetitief. Het is een film met ambities, maar
zonder uitwerking. Voor westernliefhebbers is het geen must-see, en horrorfans
blijven eveneens op hun honger zitten. Kortom: een gemiste kans.
★½☆☆☆☆
Blijf op de hoogte van jouw
favoriete films en series
Heb je genoten van dit artikel?
Trakteer ons dan op een
(virtuele) koffie of steun
The Nerd Shepherd door ons
te volgen op
Facebook,
X en
Instagram! Voor de
laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze
Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!