Hoewel er een bovennatuurlijk element in het verhaal aanwezig is, met name rondom een intense seance, is "Brooklyn 45" geen horrorfilm. Regisseur Ted Geoghegan kiest eerder voor een psychologische benadering, waarbij het verhaal zich in realtime ontvouwt en wantrouwen centraal staat.
Er valt veel te waarderen aan deze film, vooral omdat Geoghegan de uitdaging aangaat om een spannende kijkervaring te creëren met een verhaal dat zich op één plek afspeelt. De film werpt interessante inzichten op de Tweede Wereldoorlog en de pijn die gepaard gaat met dienstbaarheid en intimidatie, wat zich begint uit te breiden naar het dagelijks leven van de personages. Hoewel het aanvankelijk lijkt af te stevenen op een soort Agatha Christie-achtig mysterie, vermijdt "Brooklyn 45" over het algemeen mysterieuze elementen en toont Geoghegan meer interesse in het tonen van de emotionele slijtage van de personages.
Emotionele confrontaties in een afgesloten kamer
Het verhaal speelt zich af in december 1945, op een moment dat Amerika langzaam herstelt van de verwoestingen van de oorlog. In Brooklyn neemt Clive (gespeeld door Larry Fessenden) het initiatief om een reünie te organiseren met zijn vrienden om bij hem thuis samen te komen voor een avond vol herinneringen. Clive heeft recentelijk zijn vrouw Susan verloren, en hij verlangt naar het gezelschap van vrienden die dezelfde beproevingen hebben doorstaan in de afgelopen jaren.
Onder de genodigden bevindt zich Marla (gespeeld door Anne Ramsay), die tijdens de oorlog een bekwaam verhooragent was en nu werkt op het Pentagon, waar ook haar timide echtgenoot Bob (gespeeld door Ron E. Rains) zijn brood verdient. Archibald (gespeeld door Jeremy Holm) is het onderwerp van een lopend onderzoek vanwege vermeende oorlogsmisdaden, maar hij koestert de diepe overtuiging dat zijn onschuld uiteindelijk zal worden bewezen en dat hij zijn naam zal kunnen zuiveren. Paul (gespeeld door Ezra Buzzington) is Clive's beste vriend en beschouwt zichzelf als een echte Amerikaan. Terwijl de groep bijpraat over hun leven, onthult Clive al snel de werkelijke reden achter deze bijeenkomst en overtuigt hij zijn vrienden om deel te nemen aan een seance in een afgesloten kamer, in de hoop contact te maken met de geest van zijn overleden vrouw.
Verstrikt tussen suspense en theatrale confrontaties
Het verhaal speelt zich af vlak voor het nieuwe jaar en creëert een sfeer van verandering, waarbij Amerika uit het conflict van de oorlog komt en vooruitkijkt naar vreedzamere tijden. Deze opwindende sfeer drijft het eerste deel van de film, waarin we ontdekken hoe deze vrienden op elkaar reageren en omgaan met hun verleden. Marla is misschien wel het meest intrigerende personage van de groep, met haar ogenschijnlijk zachte karakter, maar ze was een meester in ondervraging en gebruikte haar vaardigheden om informatie te verkrijgen van vijanden.
In "Brooklyn 45" neemt de sfeer al snel een andere wending wanneer de groep wordt opgesloten in een kamer en gevraagd wordt elkaars handen vast te houden om Clive te helpen bij het verwerken van het onvoorstelbare verlies van zijn vrouw. De film tracht enige suspense te creëren met bonkgeluiden en het verdwijnen van ectoplasma, voordat de situatie een nieuwe intensiteit bereikt die eerder een theatrale aard heeft. We aanschouwen hoe de vrienden gedwongen worden om hun verleden en diepste gevoelens onder ogen te zien, terwijl ze menselijk blijven te midden van spookachtige gebeurtenissen waarbij homofobie, xenofobie aan de oppervlakte komen.
Conclusie
Hoewel "Brooklyn 45" niet altijd slaagt in het overwinnen van de inherent theatrale aard, weet de film toch indruk te maken. Met een ongewone en indrukwekkende cast weet de regisseur de rollen tot leven te brengen en de bizarre avond van escalatie op meeslepende wijze weer te geven. De acteerprestaties zijn uitstekend en leggen op treffende wijze gedragsnuances en oplopende woede vast, waarbij de nuances van ontkenning worden blootgelegd terwijl oude vrienden geleidelijk tegen elkaar worden opgezet. In deze chaotische dialogen komen verleden, zonden en langdurige vijandigheid naar boven. Dit is waar "Brooklyn 45" het meest uitblinkt, doordat de regisseur het ensemble de ruimte geeft om verontruste individuen te portretteren die een bovennatuurlijke avond meemaken en geconfronteerd worden met de harde realiteit van hun eigen acties. "Brooklyn 45" krijgt van ons als eindbeoordeling een 6,7.
Genoten van het artikel? Trakteer ons op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen via Facebook, Twitter en Instagram!