Recensie: 'Bring her Back' – Mishandeling, verdriet, trauma en bovennatuurlijke terreur

Films
maandag, 28 juli 2025 om 14:00
U0A4zWh6XbJt1jDAPuGqKcu4ga
In Bring Her Back nemen regisseurs Danny en Michael Philippou ons mee op een langzame, beklemmende tocht door de duistere krochten van verdriet met onderweg afsplitsingen naar mishandeling, trauma en bovennatuurlijke terreur. Wie dacht dat Talk to Me al intens was, is niet voorbereid op deze nachtmerrie. Waar hun debuutfilm schokte met onverwachte horror, laat Bring Her Back de angst langzaam binnensijpelen, als vocht dat zich onstuitbaar door een muur vreet.
Het verhaal draait om de broer en zus Andy (Billy Barratt) en Piper (Sora Wong), die na de dood van hun vader in huis worden geplaatst bij pleegmoeder Laura (Sally Hawkins). Wat begint als een ogenschijnlijk veilige opvang, verandert al snel in een sinister huis vol geheimen.
Laura is een voormalige kinderopvangmedewerker van wie de eigen dochter ooit onder verdachte omstandigheden omkwam. Ze lijkt vriendelijk en zachtaardig, gehuld in bloemetjesjurken en een zachte stem, maar onder dat oppervlak schuilt iets donkers, en dat laat niet lang op zich wachten.
Hawkins zet een razend knappe, ijzingwekkende rol neer. Ze laveert tussen moederlijke warmte en verontrustende kilte. De ene scène glimlacht ze liefjes, de volgende moment trekt haar gezicht strak en voel je direct de neiging achteruit te deinzen. Ze speelt Laura als een eenzame vrouw die zich wanhopig vastklampt aan iets wat allang verloren is, tot het moment waarop duidelijk wordt dat haar eenzaamheid dodelijk is. Haar onvoorspelbaarheid zindert door de film en als het uiteindelijk tot uitbarsting komt, gebeurt dat zonder waarschuwing.
Aanvankelijk lijkt Laura simpelweg excentriek. Maar al snel krijgt de kijker toegang tot scènes die Andy en Piper niet zien: Laura die haarlokjes van een lijk verzamelt, rituele symbolen op de vloer tekent, en duistere VHS-banden bekijkt alsof ze boodschappen uit een vervloekt verleden zijn. Wat eerst voelt als eigenaardigheid, groeit uit tot pure waanzin.
Pipers gedeeltelijke blindheid fungeert als visueel motief: net als zij zien we slechts flarden van de waarheid, terwijl de ware horror zich langzaam ontvouwt. De spanning stijgt verder door de komst van Oliver (Jonah Wren Phillips), een zwijgende pleegjongen met kaal hoofd en lege blik, wiens aanwezigheid voelt als een voorteken. Wanneer hij eindelijk handelt, kantelt het verhaal definitief in iets volkomen anders.
lKFWRdkrWJLmY2eMd9WEFmXGphg
Bring Her Back is geen horror vol goedkope schrikmomenten. De film werkt in lagen: het trauma nestelt zich in het huis, de rouw verteert de liefde, en het verleden blijft koppig op de deur bonzen. Visueel is alles mistig, overstroomd, onstabiel. Spiegels beslaan, kamers lopen over van water, en niets voelt nog veilig. Wanneer de horror uiteindelijk fysiek en expliciet toeslaat, is die zo intens en persoonlijk dat je automatisch wegkijkt. Dit is geweld dat niet gratuit voelt, maar gericht en betekenisvol.
De film laat veel onuitgesproken. Symboliek wordt aangestipt maar zelden uitgelegd, en het scenario weigert om duidelijke antwoorden te geven. Toch voelt dit eerder als een bewuste keuze dan als een tekortkoming. Bring Her Back is geen film die de kijker geruststelt. Het is een portret van psychische schade, waarin het bovennatuurlijke zich naadloos vermengt met emotioneel trauma, totdat beide niet meer van elkaar te onderscheiden zijn.
sktodpyxkf5fpg1gujjitxqyr6zjpg
In vergelijking met Talk to Me is deze film minder uitbundig en sensationeel, maar ook veel aangrijpender. Het is een trager, zwaarder werk dat zich richt op het langzame afbrokkelen van zekerheid. Het thema van jeugdtrauma hangt als een zwarte wolk boven elk moment. Hawkins is fenomenaal, schakelt moeiteloos tussen suikerzoete glimlachjes en pure dreiging. Dit is zonder twijfel haar meest huiveringwekkende rol in jaren.
Bring Her Back is geen film voor mensen met een zwakke maag. Maar wie tegen een stootje kan en houdt van horror die zich langzaam in je vastbijt, vindt hier een meesterwerk dat blijft rondspoken in je hoofd. Het is een beklemmende, verstikkende film, met een hoofdrol die je niet snel zult vergeten.
★★★★☆
Deze recensie is geschreven door Grant Tandy namens Screenvice.com. Bring Her Back draait vanaf donderdag in de bioscoop. Bekijk hieronder de officiële trailer.

Blijf op de hoogte van jouw favoriete films en series

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete films, series en games, word lid van onze Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!
Plaats reactie