Netflix-CEO Ted Sarandos noemt de streamingdienst "de redder van Hollywood"

Volgens Sarandos is Netflix niet de vijand, maar juist de partij die luistert naar wat het publiek wil. Hij benadrukt dat het platform zich richt op hoe mensen vandaag de dag films willen consumeren. “Wat vertellen consumenten ons? Ze willen films thuis kijken,” stelt hij. Hij erkent dat hij zelf van de bioscoop houdt, maar noemt de traditionele bioscoopervaring voor velen “een verouderd idee.”

In dat licht presenteert Netflix zichzelf als het logische gevolg van veranderend consumentengedrag. Films direct beschikbaar maken voor iedereen met een internetverbinding is dan geen destructieve keuze, maar simpelweg inspelen op de vraag. Geen kaartje kopen, geen reistijd, geen broek aan – Netflix als ultieme gemakscultuur.

Toch klinkt er luid protest in de sector. Critici wijzen op het dubbele gezicht van Netflix: enerzijds strooit het platform met prestigieuze producties om zich serieus te profileren bij festivals en prijzen, maar die films verdwijnen razendsnel uit de bioscoop zodra de minimale vereisten zijn behaald. Daarna belanden ze ergens in het algoritmisch doolhof tussen Love Is Blind: Brazil en Too Hot to Handle: Glacier Edition.

De werkelijke bedreiging, zo stellen tegenstanders, is niet dat Netflix succesvol is, maar dat het “succes” herdefinieert op een manier die bioscopen buitenspel zet. Een model waarin het collectieve filmritueel wordt ingewisseld voor individuele consumptie, waarbij algoritmes bepalen wat we zien – in plaats van een filmprogrammeur of een regisseur met een visie.

De overstap van regisseurs als Greta Gerwig naar Netflix roept extra vragen op. De keuze om met Netflix te werken – zeker voor grootschalige projecten als Narnia – voelt voor sommigen als verraad aan het bioscoopmodel. Zoals een criticus het scherp verwoordde: “Greta Gerwig werkt in feite samen met een bedrijf dat door velen wordt gezien als een bedreiging voor de toekomst van het filmbezoek.” De keuze voor Netflix is daarmee niet zomaar een carrièrezet, maar een symbolische klap in het gezicht van de traditionele filmcultuur.

De vraag is dus niet of Netflix Hollywood ‘redt’, maar welk Hollywood het redt. Het Hollywood van rode lopers, collectieve ervaringen en het grote scherm? Of een nieuw Hollywood van algoritmisch kijkgedrag, minimale bioscoopvertoning en film als content? Ted Sarandos ziet zichzelf als de redder, maar voor velen is Netflix juist de bulldozer die het fundament onder de filmindustrie vandaan ramt – en het allemaal presenteert als keuzevrijheid.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!