Einde van 'The Great Flood' op Netflix uitgelegd: is de overstroming echt?

In dit artikel leggen we stap voor stap uit wat er in het slot van The Great Flood gebeurt, wat echt is en wat niet, en waarom de film bewust geen eenduidig antwoord geeft. Let op: spoilers!

Ja, de overstroming is echt. Tenminste tot het moment waarop An-na en Ja-in het dak van het flatgebouw bereiken. De film opent met Gu An-na, een moeder die midden in de nacht wakker schrikt door hevige regen. Al snel wordt duidelijk dat dit geen normale storm is. Zeewater staat tegen de ramen van haar appartement op de derde verdieping. Vluchten is de enige optie.

Tijdens haar tocht omhoog ontmoet ze Son Hee-jo, een veiligheidsagent die haar moet ophalen. Hij onthult de oorzaak van de ramp. Een asteroïde is ingeslagen op Antarctica, waardoor de ijskappen in recordtempo smelten. Grote delen van Japan zijn al verdwenen. Zuid-Korea volgt. De autoriteiten wisten dit, maar konden niets doen. De wereld is verloren.

Deze informatie wordt later niet ontkracht. De ramp is geen hallucinatie of simulatie. De mensheid staat daadwerkelijk op het punt van uitsterven.

De helikopter, de beveiligers en de kalme toon van Hee-jo maken duidelijk dat An-na niet zomaar is gered. Ze is geselecteerd. Hier leren we dat An-na een AI-onderzoeker is die werkt voor het Darwin Center, een internationale organisatie die zich richt op het voortbestaan van intelligent leven.

Kunstmatige menselijke lichamen bestaan al. Ze kunnen denken en zich voortplanten. Wat ontbreekt, zijn echte emoties. Daarvoor is de Emotion Engine nodig. En die kan niet worden geprogrammeerd. Emoties moeten ontstaan.

De grootste onthulling volgt snel. Ja-in is niet An-na’s biologische zoon. Hij is Newman 77, een experimenteel kind. Volledig synthetisch. Ontworpen om te leren, te voelen en te groeien zoals een mens.

An-na’s rol blijkt nog ingrijpender. Zij moet niet alleen de Emotion Engine afronden, maar ook het model worden voor een moeder die echte emotionele binding kan ontwikkelen. Haar ervaringen vormen de sleutel.

In de ruimte, in het Isabella Lab, wordt duidelijk hoe weinig tijd er nog is. Nieuwe meteorietinslagen zullen de aarde definitief onleefbaar maken. Er is geen ruimte meer voor experimenten in de echte wereld.

An-na stelt daarom een radicale oplossing voor: een gesloten tijdlus. Een simulatie gebaseerd op haar meest traumatische dag: de overstroming. In die simulatie moet een moeder telkens opnieuw proberen haar kind te vinden en te redden. Lukt dat niet, dan begint alles opnieuw.

De lus stopt alleen wanneer echte, bewezen emotie ontstaat. Liefde die standhoudt onder extreme druk. An-na meldt zich vrijwillig aan als proefpersoon. Haar herinneringen worden gekopieerd. Ja-in verdwijnt uit de simulatie. Wat overblijft, is een moeder die telkens opnieuw faalt of slaagt.

Uiteindelijk lukt het. An-na vindt Ja-in. De tijdlus stopt. De Emotion Engine is compleet. In de laatste scène zien we An-na en Ja-in vanuit de ruimte naar de aarde kijken. Een rustig beeld, bijna hoopvol. Maar de film weigert uitleg te geven bij één cruciale vraag.

Is dit de echte An-na, die haar herinneringen heeft teruggekregen? Of kijken we naar een synthetisch wezen dat denkt dat zij An-na is? De film geeft bewust geen antwoord. Dat is geen truc, maar de kern van het verhaal. Als herinneringen, liefde en keuzes echt zijn, maakt het dan nog uit waar het lichaam vandaan komt?

Regisseur Kim Byung-woo gebruikt het rampengenre om iets groters te vertellen. The Great Flood gaat niet over water, maar over wat menselijkheid definieert wanneer de wereld ophoudt te bestaan. Het open einde dwingt de kijker om die vraag zelf te beantwoorden.

The Great Flood is nu te zien op Netflix. Bekijk hieronder de officiële trailer.

Heb je genoten van dit artikel? Trakteer ons dan op een (virtuele) koffie of steun The Nerd Shepherd door ons te volgen op Facebook, X, Instagram en Google Nieuws! Voor de laatste updates over je favoriete Netflix-series, word lid van onze Alles over Netflix Facebook-groep. Zo mis je geen enkel nieuwtje!