Dramafilm met Melissa McCarthy weet Netflix-kijkers te raken: "ogen uit m'n kop gejankt!"

The Starling vertelt het verhaal van Lilly (Melissa McCarthy) en Jack Maynard (Chris O'Dowd), een getrouwd stel dat rouwt om het verlies van hun babydochter door wiegendood. Dit onvoorstelbare verlies dwingt Jack naar een psychiatrische kliniek, terwijl Lilly thuis probeert door te gaan met haar leven. Ze werkt in een supermarkt en onderhoudt het huis, maar de pijn van het verlies blijft aanwezig en wordt versterkt door een onverwachte vijand: een agressieve spreeuw in haar tuin.

De relatie tussen Lilly en de spreeuw, die de titel van de film verklaart, fungeert als een krachtige metafoor voor haar eigen rouwproces. Aanvankelijk ziet Lilly de vogel als een vijand die haar blijft kwellen, wat haar innerlijke strijd symboliseert. Naarmate het verhaal zich ontvouwt, leert ze om te gaan met de vogel, net zoals ze leert omgaan met haar eigen verdriet.

Het is pas na een reeks bizarre en soms humoristische gebeurtenissen dat Lilly hulp zoekt bij Larry Fine (Kevin Kline), een dierenarts die ooit psychiater was. Deze ongewone vriendschap helpt Lilly om haar eigen pijn te confronteren en een manier te vinden om verder te gaan met haar leven, terwijl Jack en zij langzaam weer toenadering zoeken tot elkaar.

Recensenten bekritiseerden de film vanwege zijn sentimentele toon en gebrek aan subtiliteit. Op Rotten Tomatoes behaalde de film een lage score van 19%, waarbij critici zoals Peter Bradshaw van The Guardian en Clarisse Loughrey van The Independent de film beschuldigden van melodrama en slechte timing in humor.

Toch waren er ook positieve geluiden. Kevin Maher van The Times prees de moed om een volwassen verhaal over rouw en herstel te vertellen, terwijl Adam Graham van The Detroit News de warmte en oprechtheid van de prestaties van McCarthy en O'Dowd benadrukte. Ook op social media zijn kijkers enthousiast: “The Starling op Netflix omg 10/10,” iemand anders schrijft: “Sodeknetter. The Starling op Netflix is eigenlijk echt een slechte film, maar ik heb zeker de halve film m’n ogen uit m’n kop gejankt. Lekkere katalysator wel.”